|
سُر سهڻي
داستان پهريون
(1)
ساهَڙَ جا سِينگارَ، اَڻ ڏٺا اَڳي هُيا،
نڪا ”ڪُن فَيَڪُّون“ هُئِي، نڪا ٻِي پَچارَ
مَلَڪنِئان مَهنِد هُئِي، توڏيءَ جِي تَنوار،
مَحبَت ساڻُ مِهارَ، لا ئِين لَطِيفُ چئِي.
(2)
سُهڻِيءَ کي سِينگارَ، اَڻَ ليکِيا اَڳي هُئا،
’ڪُن فَيَڪُوّن، ڪانَ هُئِي، نَڪا ٻِي پَچارَ
مَرَڪِي ساڻَ مِهارَ، لايائِين لئون لَطِيفُ چِئي
(3)
گهيڙ لَنگهِيو گهاري، ميثاقان مِهارَ سان،
’اَلَستُ بِرَبِّڪُم، قَالُوا بَليٰ‘، پَرِ اِها
پاري،
ڏسيو ڏيکاري، پِرتِ پِريان جو پيچَرو.
(4)
’اَلَستُ اَرواحَنِ‘ کي، جَڏهِن چيائُون،
ميثاقان مِهار سين، لَڌِيُون مُون لائَون،
سو موٽي ڪئن پاهُون، جو مَحفُوظان معاف ٿِيو.
(5)
’اَلَستُ‘ارواحَن کي، جَڏهِن چَيائين جيئَن،
’قَالُوا بَليٰ، قلب ۾، ٿيو تفاؤُلّ تيئن،
مَحَبَتِي مِهاَر، جي، آئون نِهوڙي نِينهن،
سَرَتِيُون، ساهَڙَ سِئَين، هَلَڻَ مون حَقُّ ٿيو.
(6)
”اَلَستُ“ اَرواحَنِ کي، جڏِهن اَمُر ڪِيو اَحَدَ،
هو مَنَ ڪاڍو مِهارَ ڏي، سُهڻِيءَ سڪَڻَ سَڌَ
دِلو دَورَ دَرِياه جي، ڪِيو اِرادي اَڌ،
جيڪِين آيُسِ ڏانهُن عَهَدَ، سو پاري مُنڌَ پاتار
۾.
(7)
”اَلَستُ“ اَرواحَنِ کي، جَڏهن فَرمايو فَتاحَ،
هو مَنَ ڪاڍو مِهارَ ڏي، سُهڻِيءَ سِڪَڻَ ساهه،
دِلو دَورَ دَرِياهه جي، ڪِيو اِرادي اَڌاَهه،
جيڪِين آيَسِ ڏانهن اَللهَ ، سو پاري مُنڌ پاتار
۾.
(8)
”اَلَستُ“ اَرواحَنِ کي، جَڏهِن فائِقَ فَرمايو،
هو مَنَ ڪاڍو مِهارَ ڏي، سهڻِيءَ کي ساعِيو،
دِلو دَورَ دَرِياهه جو، اوڏاهيِن آيو،
جيڪِين هاديءَ هَلايو، سو پاري مُنڌَ پاتارَ ۾.
(9)
”اَلَستُ“ اَرواحَنِ کي، جَڏهِن چيائِين،
هو مَنَ ڪاڍو مِهارَ ڏي، سُهڻِيءَ سدائِين،
جيڪِين آيُسِ اوڏاهيِن، سو پاري مُنڌَ پاتارَ ۾.
(10)
”اَلَستُ“ اَرواحَنِ کي، جَڏهِن جاڳايو جَلِيلَ،
سَئِين راههَ سَيّدُ چئي، سوٺائُون سبِيلَ
وَحَدت جي واديءَ ۾، ڪوڙين ڪي قَليِلَ
درِياهه جي دَليلَ، لوڙهي لَهَوارا ڪِيا.
(11)
کامان، پَچان پَڄُران، لُڇان ۽ لوچان،
تَنَ ۾ تَئُونسَ پِرِينِ جي، پِيان نَه ڍاپان،
جي سَمُنڊَ مُنهن ڪَريان، توءِ سُرڪِيائي نَه
ٿِئي.
(12)
کامان، پَچان، نَه مَران، سڙان ساري راتِ،
ٻَنِ ٻِيائِي کي وِجهي، ڪَرِ پِرِيان جِي تات،
سِيخُون سَندِيُون سَڄَڻين، اُڀِرن آڌيءَ راتِ
نَه ڪِي هَٿِ نَه ساٿِ، ڏيهاڻِيو چَنگِ چَرهان.
(13)
اوراڙِ نَه پَراڙِ، ويچاري وَهَ وچَ ۾!
سُڪِيءَ ڏَنيءَ سُپِرِين، ٻِيو مڙوئِي تارِ،
تُون گِهڙُ، ڪِيمَ نِهارِ، ٻُڏَندَنِ سين ٻاجُهون
ڪري.
(14)
هِنَ پارَ، نه هُن، ويچاري وَههَ وچ ۾!
نِيَچُ نِهاري نَه گِهڙي، تِنهن ۾ پِيَسِ تُنَ،
اَللهَ، ساڻُ اَمُنَ، اران ڪِنهن اُڪارِيين.
(15)
سَهَسين سائِرَ ٻوڙِيُون، مُنڌَ ٻوڙِيو مِهراڻُ،
وَهَ وِڃائِيو پاڻُ، هَڻِي ڪَنڌُ ڪَپَنِ سين.
(16)
سَهَسين سائِرِ گَجَنِ، توءِ سَهَج نَه مَٽي
سُهڻِي،
تَه ڪِي نِينهن ڇَڄنِ، پَرِ تَهين پَرِيَن جي.
(17)
سُپرِيان جي تُرَهي، ٻُڏين، هَٿَ مَ لاءِ،
صُباحَ تان چُونداءِ: ”اَسان تو اُڪارِيو.“
(18)
سُپريان جي تُرَهي، ٻُڏين توءِ مَ لَڳُ،
جي ڀايين پِرِينءَ مِڙان، تَه پورَ اُبَتي وَڳُ،
پاءِ تيڏاهِين پَڳُ، ناههِ جيڏاهِين نِجُهرو.
(19)
سُڪيءَ جي سانباههِ ۾، ٻُڏين توئي ٻُڏُ
ڪَکَ، ڪانڊيرا، ڪاٺِيُون، ميڙي ٻَڌُ مَ مَڏَ
نَڪو ساهَڙَ سڏُ، نَڪا سُڄي سُهڻي.
(20)
سُڪِيءَ جي سانباههِ ۾، جڏهِن ٻُڏِيُون جي،
ساهَڙَ تِنِين کي، ٻيلي ٻِنهين ڪَنڌِيين.
(21)
سُڪِي ٻُڏَنِ جي، ساهَڙُ ساڻِي تَنِ جو،
لَهِرِنِ سِرِ لَطيفُ چئي، ڪُلهنِ چاڙهيو ني،
جي پُڇَنَ پَنڌُ پري، تَنِ اُماڻي اورهُون.
وائي
ويِٺِي ڪِين وساري، مَحَبّتَ وڌَڙي ماري،
دِيوانِي، يارَ! وو! مَستانِي، دِلبَرِ! جانِي،
وو!
لا! ويِٺِي ڪِين وِساري.
جِنهن کي سڪَ ساهَڙَ جِي، سا گهايَلِ گَهرِ نَه
گهاري،
لا! ويِٺِي ڪِين وساري.
ڏَمّ ڏَهليو ڏُکِيو، سِر ۾ سَؤنٽا ماري،
لا! ويِٺِي ڪِينَ وِساري.
ٻيلي پاسِ ٻُرَنِ جي، تَنِ کَرِڪنِ وِڌِيَس کاري.
لا! ويِٺِي ڪِين وِساري.
ٻيلي ٻِنهِين ڪنڌيين، مُحِبُ مينهُون ٿو چاري،
لا! ويِٺِي ڪِين وِساري.
هُوءِ هُونگارُون، پُونِ پُوڪارُون، تَڙِ تَڙِ
دوسَ تنواري.
لا! ويِٺِي ڪِين وِساري.
هُوءِ جا پِڪَ پَرِيَنِ جِي، آهِيان تنهِن اَساري.
لا! ويِٺِي ڪِينَ وِساري.
داستان ٻيو
(1)
وَهَه تِکَ، واهُڙَ تِکَ، جِتِ نِيهُن، تِکَ
نِرالِي،
جَنِ کي عَشقُ عَمِيقِ جو، سي خِلوَتَ خيالِي،
وارِيين سي، والي هِينئَڙو جنهيِن هَٿِ ڪِيو.
(2)
اَنڌيءَ وَڇون، ڪَنڌيءَ وَڇُون، تَنگِئان لِهي
نَه تکُ،
صُورَتَ جا ساهَڙَ جِي، ڏِيلَ پَنهنجي ڏِک،
واهُڙَ تَنهِين وِک، جَن سانڀارا سُپِرِين.
(3)
واهُڙُ وَهَنِ نَوان، اَڃان وَهه اَڳي ٿِيو،
گهر ويٺِيُون گَهڻا ڪرِيو، سَرَتِيُون، سَڱَ
سَنوان،
صورت جا ساهڙ جي، سا جي ڏٺي اَن،
هوُندَ نَه ڀِلَيو مان، گهڙو سڀِ گَهڙا کَڻِي.
(4)
جيڏَيُون ڏِٺيان جي، صورَتَ ساهَڙَ ڄامَ جِيِ،
سُکِ ٿِي سُتِيون ڪِينَ ڪِي، ڪانڌَنِ پاسي ڪِي،
مُونهان ئِي اَڳي، هُوند گِهڙِيُون سڀِ گَهڙا
کَڻِي.
(5)
ڏِٺِي جَنِ هيڪارَ، صَورَتَ ساهَڙَ ڄامَ جِي،
سُکِ ٿِي سُتِيُون ڪِين ڪِي، ڀِري ساڻُ ڀَتارَ،
گِهڙي گَهڙنِئان ڌارَ، هُوند ڪاهي پييُون ڪُنَ ۾.
(6)
ساهَڙّ مون جِئن، سَرَتِيون، جي ڏِسو سَڀيئِي،
تَه سُمَهو ڪِينَ سُکِ ٿِي، پاسو وَرَ ڏيئِي.،
مُونهان اَڳيئِي، گِهڙو سَڀ گَهڙا کڻِي.
(7)
جيڪيِن ڏِٺو مان، سو جي ڏِٺو جيڏِيين،
گَهرَ وَرَنَن سان، هُوندَ گهَڻِنِ گهوري ڇَڏيا.
(8)
اَدِيُون سَڀِ اَندامَ، جَڙَنِ مُنهِنجا چورِيا،
لارُنِ جا لَنئُون لائِي، سا ڪِئَن آڇِيان عامَ؟
لَڳيَسِ جنهن جي لامَ، سو دِلاسا دوستُ مُجي.
(9)
چوڌاري چَڙا، ٻُرَنِ ٻيلاين جا،
سُتي سَنڀارَنِ جو، پِيم ڪَنِ پَڙاءُ،
وِهَڻ مون نه وڙاءُ، سُڻِيو جهانء جِهڄي هِينئُون.
(10)
چَڙَنِ چوري آهِيان، سُکِ ٿِي سُمَهان ڪِئن،
ساريان ساهَڙَ ڄامَ کي، ڏَههَ ڏَههَ ڀيرا ڏِينهن،
مِيهارَ مَرَڻَ سِينئَن، نِيرّ. پاتمِ نِينهن جو.
(11)
کَرِڪِنِ خَوشِ ڪِياسِ مُحُبِتَي مِيهارَ جي.
پَسَڻَ ڪارِڻِ پِرِينءَ جي، آڌيءَ اُٺياسِ،
سُتي جاڳاياس، سانڀَرَ سُپريَنِ جي.
(12)
ٻيلي پارَ ٻُري، مّون کي چَڙَنِ چورِيو،
مَحَبَتِي مِهار جي، سُتي شاخ چُري.
مڙي جهوڪ جُهري، پُوندِيَسِ پاريچَن جي.
(13)
هُنَ ڀر سُيَمِ هُوءِ، سُتي سَنڀارَنِ جِي،
چتّ چَڙَنِ چورِيو، جؤنڪ ٿِيڙمِ جُوءِ،
مَحَبِتي مِهار جي، با اللهِ پيَمِ بُوءِ،
وَڃِي رُوءِ بَروُءِ، ديکيان دوسِت مِهار کي.
(14)
هنَ ڀَرِ سُيمِ هاڪَ، سُتي سَنڀارَن جِي،
مَحَبَتِي مِهارَ جي، چَڙَنِ چورِيا چاڪ،
اُنِهين جِيءَ اوطاق، وَڃڻَ واجِبُ مُون پيو.
(15)
جِيارِيسِ سَنڀار، ڪُہُ ڪرِيندَيِس گڏِجي.
ويرو تار وَجود ۾، پِرِيِنِ جِي پَچار،
سي سَڄَڻَ هونِ نه ڌار، جي هِينئين ۾ حَلُ ٿِيا.
وائي
سَچا ساهَڙَ! مُون کي تُون، اي! وَهِيان واهَرَ!
مُون کي تُون،
اي! نيئي اول پِرِيان جي پارَ ڏي.
ڪُنَ جي ڪارُونڀارَ جا، وو! سي آئوُن ڀائِيان
ڀُون،
اي! نيئِي اولِ پَرِيان جي پارَ ڏي.
سندو جِيَڻَ آسَرو، وو! مَان لاٿو موُن،
اي! نيئِي اول پِريان جَين پارَ ڏي.
داستان ٽيون
(1)
ڪَرَ ڳَلَ ڪوچَ ڪُنَ گهڻا، جِتِ جر واڳُو
جِئيائين،
پاڻُ اُڇَلي آبَ ۾، وَههُ سِرِ وِڌائين،
لَهرِيُون لَنگِهيائِين، لُطفَ ساڻُ لَطِيفُ چئي.
(2)
ڪَرَڳَلَ ڪوچَ ڪُنَ گَهڻا، جِتِ دَڙڪو مَنجِهه
دَرِياههُ،
اَچِيو اُتائين گِهڙي، سانگو ڪَري نَه ساههَ،
ساهَڙ جِي صَلاحَ، ٻارِ لَنگهيايَس ٻاجَهه سين.
(3)
ڪارا ڪُنَ، ڪاري تُڳِي، جِتِ ڪارِيهَرَ ڪُڙَڪا،
مَئي متَي مِهراڻَ ۾، اَچَنِ دُپارا دَڙَڪا،
ويندي ساهَڙَ سامُهان، جهولَ ڏِنَسِ جَهڙڪا،
کَرِڪِنِ جا کَڙڪا، سوَنهان ٿِئَڙسِ سِيرَ ۾.
(4)
دَهشَتَ دَمُ دَرِياههَ ۾، جِتِ هَيبَتَ هُلاچو،
وِرڄِي وِيرِن وچ ۾، ڪاڏي. وِيو ڪَچو،
ساهَڙُ ڄامّ سَچو، ساڻِي ٿِيندُم سِيرَ ۾.
(5)
دَهشَتَ دَمَ دَرِياههَ ۾، جِتِ سَٽاڻا سيسارَ،
بِيحَدِ باڳُو بَحَر هَيبَتناڪَ هَزارَ،
سارِيان ڪانَ سَرِير ۾، طاقَتَ توهان ڌارَ،
ساهَڙَ ڄامَ ستارَ، سِگهو رَسِج سِيرَ ۾.
(6)
دَهشَتَ دَمُ دَرِياههَ ۾، جِتَ ڪَڙڪا ڪُنَ
ڪَرِينِ،
ٻِڇَلِ ٻانڊيِءَ ٻارِ ۾، اّتِ لَهِريُون لوڏا
ڏِينِ،
سنا وَرَ سُهمِيا، اُت سيڻهايا نَه سُنڊِينِ،
جِتِ وِيرِيُون واٽُ نَه ڏِينِ، اُتِ ساهَڙَ،
سِيرَ لنگهائِيين.
(7)
دَهشَتَ دَمَ دَرِياههَ ۾، جِتِ ڪَڙڪو ڪُنّ ڪَري،
توڏي تاڪُنِ وِچَ ۾، مَٿان وِيرَ وري،
آءٌ، ساهَڙَ! مُهنجا سُپِرين، پِرِتان پيرَ ڀَري،
هادي! هَٿُ ڌَري، اونهي مان اُڪارِيين.
(8)
دَهشَتَ دَمّ دَرِياهه ۾، جِتِ ڪُنِنِ جا ڪَڙَڪا،
سَهي ڪِينَ سَمونڊَ جا، ماندي دِل دَڙڪا،
ساهَڙَ! تون سُڻُ ڪا، فَرِيادي فَقِيرِ جِي.
(9)
دَهشَتَ دَم دَرِياههَ ۾، جِتِ ڪُنَنِ جو ڪَڙَڪو،
آهمُ اُنهِي پارَ جو، دِل اَندَر دَڙڪو،
ڀَڃي سِڪَ سَيّدُ چئي، سِيرُ سندو سٽَڪو،
والي! ڪِجِ وَڙُ ڪو، ته ٻارِ لَنگهِيان ٻاجههَ
سين..
(10)
دَهَشّتَ دَم دَرِياههُ ۾، جِتِ لُڙَ، لَهريُون
لَسَ، ليٽ،
آڻِيو اوڀارَن ۾، ٻانڊي ٻوڙي ٻيٽَ،
جِتِ چِڪَڻ جِي چَپيٽ، اُت، ساهَڙَ! سِير لَنگهاءِ
توُن.
(11)
دَهشَتَ دَمّ دَرِياههَ ۾ ، جِتِ تِکِيون
تَنواروُن،
مُنهِنجُون مانَ مِهارَ کي، پَهُچَنِ پُڪاروُن،
لَههَ، ساهَڙَ! سَنڀاروُن ته لَهرِنِ لوڏي نَه
مَران.
(12)
دَهشَتَ دَمّ درِياههَ ۾، جِتِ جايُون جانارَنِ،
نَڪو سنڌو سِير جو، مَپُ نهَ مَلاحَنِ،
درندا درِياههَ ۾، واڪا ڪِيو وَرَنِ
سَڄا ٻِيڙا ٻارَ ۾، هِليا هيٺ وَڃن،
پُرزو پيدا نَه ٿِئي، تَختو مَنجهان تَن،
ڪو جو قَهرّ ڪُننِ ۾، وِيا ڪِين وَرِنِ،
اُتي اَڻ تارُن، ساهَڙَ سِيرَ لَگهاءِ تُون.
(13)
دَرهَڙَ ڌَونسَ دَرِياههَ ۾، جِتِ لَهريُون ڪَنِ
لوڙا،
سَئين اَچِي سَمونڊَ ۾، ٿِا سيڻهايا سوڙها،
جي تارو هُئا توڙا، تَنِ هَرٻو ڀانيو هيِڪَڙو.
(14)
ڪاري راتِ، ڪَچو گَهڙو، اُڻٽِيهه اَونڌائِي،
چَنڊُ نالو ناههِ ڪو، دَرِياههَ دَڙَ لائِي،
ساهَڙَ ڪارَڻِ سهڻي، آڌي ٿي آئِي،
اي ڪَمَ اِلاهِي، ناتَ، ڪُنَنِ ۾ ڪير گِهڙي.
(15)
ڪاري راتِ ڪَچو گَهڙو، نَڪا سِيڻَهه ساڻَ،
وجهي، ويرَمَ نَه ڪَري، پَريان ڪارَڻِ پاڻَ،
مَحَبّتَ کي مِهراڻَ، سُڪِي سَڀ پَٽُ ٿِيو
(16)
ڪاري رات ڪَچو گَهڙو، مَٿان وَسي مِينهَن،
هِڪو ڀَئو بيراههَ جو، ٻِيو سانڀاران سِينهَن،
شالَ مَ ڇِڄي نِينهَن، گِهڙان، گهورِيو جِندَڙو.
وائي
هوئجِ هُوشِيارِ خَبَرِدارِ، تِرڪَڻِ آهي تَڙَ ۾.
کَڏُون، کُوٻا، چِڪَ، چڪَندِيُون، تان ڪين نئِي
نِهارِ
تِرَڪَڻِ آهي تَڙَ ۾
آڌيءَ سي آکُڙندِيُون، اَکِيُون جَنِ ڪَپار،
تِرَڪڻِ آهي تَڙَ ۾.
موُن سو مَلاحَنِ کان، تَڙَ اَڙانگا تارِ،
تِرَڪَڻِ آهي تَڙَ ۾.
هوتُ هَلندِيَنِ کَٽِيو، وِهَڻُ، مُنڌَ! وِسارِ،
تِرَڪَڻِ آهي تَڙ ۾.
کُہِ آتَڻَ، ٻَنِ جيڏيُون، ڏيِراڻيُون ڏُئارِ!
تِرَڪَڻِ آهي تَڙَ ۾
پَڪو کَڻِجِ پاڻَ سين، پِرِين تَنهِنجو پارِ!
تِرَڪَڻِ آهي تَڙَ ۾
ويندي واٽائُڙنِ کي، پَٽِيءَ ڪيم پَچارِ
تِرَڪَڻِ آهي تَڙَ ۾.
پونِديين مُنهن مِهارَ جي، ڏَمَ وٽِ ڏينهن مَ
گهارِ،
تِرَڪَڻِ آهي تَڙَ ۾.
ساهَڙَ کي، سُڻَ، سُهڻِي! ٻِڇَلِ اَڏي ٻارِ،
تِرَڪَڻِ آهي تَڙَ ۾.
تارِ تَرنِدِئن، لُڙَ لنگَهندِئن، عِشق جِي آڌارِ،
تِرَڪَڻِ آهي تَڙَ ۾.
ٿِيندو سَڏُ ساهَڙَ جو، توڏي! ٿِيءُ تيارِ،
تِرَڪَڻِ آهي تَڙَ ۾.
داستان چوٿون
(1)
تَڙَ تَڪَڻَ تارِ گِهڙَڻَ، ايُ ڪانيارِن ڪَمُ،
ڏَههَ ڀيرا ڏِينهن ۾، ڏي ڏوراپا ڏَمُ،
عَقُلُ مَٽِ شَرَمُ، ٽيئِي نِينهَن نِهوڙِيا.
(2)
گهيڙن ڪَري نَه گهور، تَڙُ تَڪَڙ کان نَه لَهي،
جِنهن کي سِڪ ساهَڙَ جِي، پورنِ مَٿي پُور،
ڪاري راتِ ڪُنَنِ ۾، وَهمَنِ ڪِي وَهلُور،
جِنهن کي ساڻ پِريان جا سُور، تِنهن کي ندي ناههِ
نِگاههَ ۾
(3)
جِئان گِهڙي تِئان گهيڙ، ڪَپَرَ پُڇَنِ ڪوڙِيُون،
ڏمُ سين جُسو ظاهِراً، مَن مِيهار سين ميڙ،
سا نَدي ڀانئي نيڙ، جِنهن کي سِڪَ ساهَڙَ جي.
(4)
جِئان وَهي تِئان واٽَ، ڪَپَرَ پُڇنِ ڪوڙِيُون،
جِنِ کي سِڪ ساهَڙَ جِي، سي گهيڙَ نَه پُڇَنِ
گهاٽ،
جَنِ کي عِشق جِي اُساٽِ، سي واهُڙ ڀانئِن وِکَڙي.
(5)
ڪنهن جِنهن گهيڙَ گِهڙي، جِئن اَوتَڙان تَڙَ
ٿِيوس،
سالم ويِئي سُهِڻي، ڪُنَنِ ڪِي نَه ڪِيوسِ،
آهِسَّ اَکَڙِينِ ۾، پِريان جو پيوس،
حَقان حَق ٿِيوسِ، هُئي طالِب حَقُ جِي.
(6)
هُئِي طالِبِ حَق جِي، توڏي لاڪُون توڙَ،
نَه مَلاحُ نَه مَڪڙي نَڪِي ٻَڌي نوڙَ،
پاڻيِ پِنِيءَ ٻوڙ، سُهڻِيءَ ليکي سِيرَ ۾.
(7)
توڏي توڙائِين، نِينهن نَوازي سُهڻِي،
ڳِچِيءَ هارُ حَبِيبَ جو، لائِقُ لَڌائِين،
سو تَڙُ سوٺائِين، جيڏانهن عالَمَ آسَرو.
(8)
توڏي! تَهائِين جي، هِتَهِين ڇڏِ حِرصَ،
ساهَڙَ ڌاران سُهِڻي، کوٽِيون ڪَنِ کِرسَ،
وڏي اِيءَ وِرس، جِئن ڏَمَ وَٽِ ڏِينهن گُذرارِيين
(9)
توڏيءَ کي تَعِظيمَ، ٻِيَنِ سَڀَنئان اڳَري،
اوڏي ٿِي اَلَفَ کي، مَنُ گَڏِيِائين سين مِيمَ،
جيلانهن ذَاتِ حَلِيم، مِلِي تي مِهارَ کي.
(10)
ساري سِکُ سبقُ، شَرِيعَتَ سَندو، سُهڻي!
طَرِيقتان تِکو وهي، حَقِيقَت جو حَقُ،
مَعَرِفَتَ مَرَڪُ، اَصل عاشِقَن جو.
(11)
صَبُر شاڪِرَنِ، آهي اوطاقُنِ ۾،
جي وَاصلُ ٿِيا وِصالَ ۾، سِي ذَرو نَه ظاهِرُ
ڪنِ.
وِبيت واهَرَ تَرَن، هِينئڙا جَن هَڄِ وِيا.
(12)
پَلِ پَلِ ٿي پَلي، ڏَمَ ڏِهاڻِي ڪِيتَرو،
پَسِي دَورُ دَرِياهه جو، وِچان ڪِينَ وَلِي،
ڪاري راتِ قرِيبَ ڏي، مَنجهان حَبّ هَلِي،
نه ڪنهن جهول جَهلي ، هُئي سَمَنُ پوري سُهڻيِ.
(13)
جهولَ نَه جَهلي سُهڻِي، سائر سَٽَ سندِياسِ،
جِنهن اَهڙي ڄائِي عاجِزا، سا مَرُ مَرڪي ماسِ،
پَسين جي پِياسِ، تَه ڪِي عِشق آِڻين.
(14)
نَڪا جهولَ جَهليسِ، نَه تانگهو نَه تارِ ڪِي،
ڏَمّ ڏِيهاڻِي ڪيترو، پَرِ ۾ ٿو پَليس،
تان تان جِيُّ جَليس، مِلي جان نَه مِهارَ کي.
(15)
سِہَ سيارو، پاڻِي پارو، جِت جُهڙّ جَهڪَ ۽ جهولَ،
مَنَ اَندَرِ مِهارَ جا، هِينئڙي اَچنِ هولَ،
جيلانهن ٻَڌيسِ ٻولَ، تي اڙانگا آرَ تَران.
(16)
سِياري سہَ راتِ ۾، جا گِهڙي وَسَندي مِينهن،
هَلو تَه پُڇِون سُهڻِي، جاڪَرَ ڄاڻي نِينهن،
جِنهن کي راتو ڏِينهن، مِهارَ ئي مَنَ ۾.
(17)
سانَوڻِ گِهڙي سَڀَڪا، هِيءَ سَرَهِي سِياري،
تَنُ وِڌائِين تِار ۾، اَرواح جي آري،
مَحبتي ماري، ڪونهي داد دَرِياههَ ۾.
(18)
ٻانڊي! جي ٻيلِي ٿِيين، تَه حالَ ڳَرَهِيان هِيءُ
سَگهو ساعَتَ نَه جندِڙو، جَرَ ري مُنهنجو جِيءُ،
ساوَڻُ سيارو ڀانِئيان، وَههِ پِرِيان جي ويءُ
پارِ جَنهِين جو پِيءُ، وڃڻَ واجِبُ تَنِ تي.
(19)
واهَڙَ! ڀِريُون مَ پاءِ، تو پُڻِ ليکو ڏِيَڻُون،
سدا ساوَڻِ ڏِينهَڙا، هِينئين نه هَونداءِ
وِهاڻِيءَ وينداءِ، اوڀَرَ اُتاهان لَهي.
(20)
واهُڙَ! وَهين مَ شال، سُڪِي ٻيلاٽِيُون ٿِيين!
پَسان تُنهِنجي پيٽَ ۾، لاڻا، لُوتَ لِيارَ،
جِنهن تو سَڀَ ڄمارَ، آسائِتيُون ٻوڙِيُون.
(21)
ڪَڙ ڪَڙِ ، ڪُنَ! مَ وَڄَ، ٻانڊي ٻوڙِ م ٻارِ ۾،
موُن تي جا مهارَ جِي، سا ڪِئَن ڌُئان ڌَڄُ،
توءِ گِهڙَندِيَس اَڄُ، جي اُبَتا آر ڪرِيين.
(22)
اَدا ڙي ٻانڊي، توکي ڪَڙَهان ڪِه پاڻَ کي،
سُوڌي خبَرَ سَڄَڻين، تو ڪا تَڙِ آندي،
تُون پاتاريان پانڌي، اَسان پَنڌُ پِرِيَنِ ڏي.
(23)
مَحَبِتيءَ مِيهارَ جِيُون، دِل اَندَرِ
دُونهِيُون،
آڻِيو وِجهي آرَ ۾، لُهاڻو لوهِيُون،
جي ساهَڙَ جِيُون سُونهِيوُن، سِيرَ سِراڙو تَنِ
کي.
وائي
مَدَتَ ٿِي مِهار يار ساهڙ! سائَرَ سِيرَ ۾.
اونهان ڪُنَ، اَتانگَ تَڙَ، اولِي هڻُ آڌار!
ساهَڙَ! سائِرَ سِيرَ ۾.
ڏِينهن ڏُهِلا ڏَمَ سين، آهيان آهِئان ڌارَ،
ساهَڙ! سائِر سِير ۾.
ٻڇَلِ ٻانڊي ٻارِ ڪَري، اَتِ اُبَتا آرَ،
ساهَڙَ! سائِرَ سِيرَ ۾.
تِتي گِهڙي سُوهَڻِي، آڳَهَهَ ريءَ آڌار،
ساهَڙَ! سائِرَ سِيرَ ۾.
”ڪاري راتِ، ڪَچو گهَڙِو“، توڏيءَ ڪِي تَنوارَ،
ساهَڙَ! سائِرَ سِيرَ ۾.
سَنڀُوڙو سيڻاههِ سين، سِگهو رَسِ سَنگهارَ!
ساهَڙَ! سائِرَ سِيرَ ۾.
اوراران آهُون ڪَرِيان، پهُچان شالَ پَرار،
ساهَڙَ! سائِرَ سِيرَ ۾.
سُڻَيو جهانءِ جِهڄي هِينئوُن، سانڀاران سَنڀارَ،
ساهَڙَ! سائِرَ سِيرَ ۾.
آيَمِ ريلي ريءَ سين، اَللهَ، تو آهارَ،
ساهَڙَ! سائِرَ سِيرَ ۾.
تارِ تَرَندِيسَ، لُڙَ لنگِهينديَسِ، وينديس وَٽِ
وڇارَ،
ساهَڙَ! سائِرَ سِيرَ ۾.
پُورِيندِيَس پارِ مَڻيِ، سَهَسين جي سيسارَ
ساهَڙَ! سائِرَ سيِر ۾.
گولِي گهاگهائي گِهڙي، جَکَنِ ٿا جانارَ،
ساهَڙَ! سائِرَ سِيرَ ۾.
داستان پنجون
(1)
ڪيڏانهن گَهنڊَ گُڙَنِ، ڪيڏانهن اُٿِي ويئِيوُن،
تيڏانهن ٿِيُون چَرَنِ، جيڏانهن پُٺِ ميهارَ جِي.
(2)
ڪِٿي ٿِيو مِهارُ، ڪِٿي ٿو گَهنڊُ گُڙي،
ڪِٿي دونهين دوسِت جِي، ڪِٿي پَرِيُون پارُ.
جنهن موُن سَڀَ ڄَمارُ، جَرَ ۾ جهوتُون ڏِنيُون.
(3)
وَڇن سين ويٺِي، سُورَ وِياڇي، سهڻي،
آن ڪا ٿي ڏيٺِي، مينهُنِ جي مِهارَ سين،
(4)
پُڄِيو پِينگُهن پاندَ، ويٺِي روءِ وَڇن سين،
ڪُهه ڪَرِيندِيس ڪانڌُ، گَهُر ڀَڳو تان گهورِيو.
(5)
ڳِچِي پايو ٻانَهن، ويٺِي ورءِ وَڇنِ سين،
لايان لال لِڱن کي، آئِين جي چَرو ڪانهَن،
آئون اوهان جي دانهَن، سَدا ڀُڻان سَنَري.
(6)
پينگها پَسِيو روءِ وَڃِيو وَٿاڻَنِ ۾،
دُونَهِينءَ پاسي دوسِتَ جي، پاڻَ پَڇاڙِيو پوءِ،
سَڄَڻَ سانگ سَندوءِ، شالَ اَچيِ اورانهُون ٿِئي.
(7)
ڀيلئان جِتِ ڀَڳِيَون، آيُون اُتِ وَري،
ڪانهي ٻِي ڳِري، مينهن کي مِهارَ ري.
(8)
ميهاران مِرَڪ، پِيتائِين پِريمَ جي،
تنهن مُنڌَ مَتِوالِي ڪِئي، سَنديءَ ساءَ سُرِڪَ،
لَڳِيسَ ڪامَ ڪِرڪَ، لوهان تِکي، لَطِيفُ چئي.
(9)
ميهارن مَهِي، پيتائِين پِريم، جِي،
اَرِڪَ سُرِڪَ، سَيُدُ چئي، لَڳِيَسِ ڏوت ڏَهِي.
سگهي تان نَه سهِي، مِلي جان نَه مِهارَ کي.
(10)
مَري تان مَ مِهارَ، وَٿاڻُ وِلهو مَ ٿِئي،
وَڇن جي وَڇارَ جو، وِنگو ٿِئي مَ وارَ،
ساهَڙُ مُون سِينگارُ، ماڙُهنِ ليکي مِهڻوُن.
(11)
مينهون هِنَ ميهارَ جِيُون، اُلا! سَڀِ بَچَنِ،
وَڇوُن جي ڪِيرَنِ سين، سَدا ٿِيُون سُونهَن،
مُون کي ماڻڪِين، تاڻي هَنيو تارِ ۾.
(12)
ميهُون هَنَ ميهارَ جِيُون، اَلا! سَڀِ جِيَنِ،
ڪارِيُون، ڪَڪِيُون، ڪُنڍِيُون، وارا ڪِيو وِينِ،
جوِءِ جا جاندارِنِ جِي، ٻيلا ٻَههَ ٻَهه ڪَنِ،
اَچِي ريلَ رَهَنِ مُون سانڀارا سُپِريِنِ.
(13)
چاهَڪَ چَري، تارِ تَري، آيُون آرَ،
ڪوڙِيين ڪَرَ کَڻندِيُون، سُڻِي سَڏَ ڌَرار،
مينهُون ساڻُ مِيهارَ، پرچِي پارِ لَنگِهنديُون.
(14)
چاهَڪَ چَري، تارِ تَري، آيُون مَٿي ٻيٽَ،
لَڙَ لَنگهنديُون ليٽَ، لُطَفَ ساڻُ لَطيِفُ چئي.
(15)
چاهَڪَ چَريِ تارِ تَري، آيُون مَٿي ڪُنَ
ڪوڙيين ڪَرَ کَڻِندِيُون، ساهَڙَ جي سَمُنَ،
مينهون ساڻُ اَمُنَ، پَرچِي پارِ لَنگِهندِيُون.
(16)
چاهَڪَ چَري، تارِ تَري، آيُون مَٿي کُوهه،
سُڻِي سَڌُ ساهَڙَ جو، راضِي ٿِيندن روُح،
مينهون ساڻُ صَبوح، پَرَچِي پارِ لَنگهِنديُون.
(17)
جا مُهاڙِ مِهارَ، سو مُنهن مينهن نَه ٿِيو،
ڪَپَرُ ڪارُونڀار، ڪِئن لَنگِهيندِيُون ڪُنڍيُون؟
وائي
موَن کي ڪا مَ جَهلي، سَڀَڪا پاڻُ پَلي،
آئُون وِڌَڙي نِينهن اُڇَلي.
وِيندي آئوُن پارِ پِريان ڏي، مُون کي ڪا مَ
جَهلي،
آئوُن وِڌَڙي نِينهن اُڇَلي.
تنَ وڌائِين تارِ ۾، آڌي راتِ اُڇَلي،
آئون وڌَڙي نِينهن اُڇَلي.
پسِي دوُنهيُون دوسِتَ جِيُن، مُنهِنجو جِيءُ
جَلي.
آئُون وِڌَڙي نِينهن اُڇَلي.
داستان ڇهون
(1)
ساندَههِ سَڀُ دَرِياههُ، پَري ڪَنڌي پارَ جِي،
ڇَڪِي ڇولِيءَ ۾ گِهڙي، جِتي جِيّ وِڙاههُ،
پَسيو ڏوههَ ڏَڪي هِنيئُون آرَ مَٿي اَرواحُ،
جي توههُ ٿئي توڏاههُ، تَه وِيَر وَهِيڻيون ناههِ
ڪِي.
(2)
سانَدِههَ سَڀَ دَرِياههُ، پَري ڪَنڌي پارَ جِي،
ڪَنبي هِينئوُن ”ڪَمَاحَقَّہُ“ آرَ مَٿي اَرِواحُ،
دِلاسي دارين جي، سانچو سانچي ساههُ،
جي توههُ ٿِئي توڏانهُن، تَه وِيرَ وهِيڻُون ناههِ
ڪِي.
(3)
سِڪَڻِ وارِنِ سُٿِرو، جي دَهشَتَ سان دَرِياههُ،
اوڙَڪِ آُنِين جو نَه رَهي، آرَ بِنا رِواحُ،
وِيندي ساهَڙَ سامُهِيُون، صَدقو ڪَندِيُون ساههَ
جَنِ کي حُبّ اُنِهي جِي آهه، ساهَڙُ ساڻِي تَنِ
جو.
(4)
گِهڙيا سي چَڙِهيا، اِيهين اَٿيئِي،
مَئي مَتي، مِهراڻَ ۾، پَئو ٽپو ڏيئي،
تَه ميهارُ مِليئي، سَنڀوُڙو سِيڻاههَ سين.
(5)
اَکِيُون مُنهن ميهارَ ڏي، رَکِيُون جَنِ جوڙي،
ريءَ سَنڊَ سَيّدُ چَئي، تارِ گِهڙن توڙي،
تَنهِين کي ٻوڙي، سائِرُ سَگهي ڪِين ڪِي.
(6)
آڌي اُڌاڻان، سَرَتِيُون! سُکَ مِهارَ جا،
لَنگهي سِيرَ سَوان ٿِيا، ساهَڙَ سيبرڻان،
ڀِنِيءَ تي ڀاڻان، پَسان مانَ پِرِيَنِ جا.
(7)
آڌيءَ اُڌاڻون، ينئڙو مُون هَٿَنِ مان،
وَههِ پِئِي واهُڙَ تَري، ساهَڙَ سيِباڻُون،
ڀيچ ڀِنيءَ ڀاڻون، پِيءَ جو پَسِي آڻِيو.
(8)
جيڏانهن چِتَ چاههُ گَهڻُون، آرَپِ اوڏاهِين،
وَڃي وَههُ واڪا ڪِيو، تِکو تِيڏانِهين،
مِهارَ مِلائِين، لَهرنِ مَنجههِ، لَطِيفُ چئي.
(9)
پَلِيان، پَلِيو نه رَهي، نِرتُون نِينهُن نبِارُ،
گِهڙان، گهورِيو جِندَڙو، اُٿَلَ مُون آپارَ،
جَنِين مَنِ مِهارَ، هَلڻُ تنِين حَق ٿِيو.
(10)
پَسُ، پَسڻان پَري ٿِيا، اوري سَندُنِ آرُ،
دَرِياههَ ري سَهاڙُ، ڏِسَڻ گَهڻون ڏُهِلو.
(11)
ڪاڏي وَڃان، ووءِ! جِئن وَهَڻُ وَڇارَنِ مَٽِيو،
ڏوڌي پُڇِي ڏيَهه جا، جَرَ سِرِ اُڀِي جوءِ
شِڪَسِتي، سَيّدُ چئي، چِيهان ڪَرِيو چوءِ:
”ساهَڙَ! سانگُ سَندوءِ، اَچِي اوراهون ٿِئي“.
(12)
سَندو ڏَمَ ڏَهَڪارُ، هَڏِهين ڪونهي هِنَ کي،
هِيءَ پاڻيءَ سين پانِهِنجو، پُسائِي نَه
سِينگارَ،
ڪارَڻِ مُندَ مِهارَ، ڪاريءَ راتِ ڪُنَ تَري.
(13)
ڏَمّ ڏيهاڻِي ڏي، سَندا ميهَرَ مِيهَڻا
جَهِليَم ٿي جهوليءَ ۾، پَلَءِ پائِيو سي،
مَرُ جان چالِيههَ چئي، سَڱان سُپرِيَنِ جي.
(14)
جيهَرَ لوڪُ جَهپ ڪَري، ذرو جاڳَ نَه هوِءِ،
اوهِيَرَ اَچِيو، اِدِيُون! پَههُ پِرِيان جو
پوءِ،
جي ڪَچو چوُنمِ ڪوءِ، تَه مَرَڪَ ڀايان مِهڻون.
(15)
هُوءَ جا پَري باههِ، مَنهَن ميهارَنِ جي،
آڳَههِ تنهن اُهاءِ، وَڃي ڪُنّ ڪَپِيندي.
(16)
تَه ڪَرَ ڪِيئَن سُئِي، سِيرَ نَه گِهڙي سُهڻِي،
هِتِ حَياتِيءَ ڏِينهڙا!، هَڏِهن تان نَه هُئي،
چُڪي تنهن چَري ڪَئِي، جو ڏِنُسِ اُنِ ڏُهِي،
سُهڻيءَ کي سَيّدُ چَئي، وڌو قُرب ڪُهي،
هُونهيِن هُوند مئي، پَرَ ٻُڏيءَ جا ٻِيڻا ٿِيا.
(17)
ڪا جا ڪُنَ ڪَرِينِ، ڀِنيءَ، ڀُڻ جُهڻ پاڻ ۾،
اَکِيُون تنهن آبَ کي، آڌيءَ اُڪيرِينِ،
توڻِي تِڪُون ڏِين، تَپِ اُڃَ اُنِهين کي نَه
لَهي.
(18)
دائِم جا دَرِياهَ ۾، سا مَڇِي ڪِنِي ڪوههُ؟
آهِس اِيءَ اَندوههُ، پاڻِي ڪِٿي تَه پِيان.
(19)
ڪيرَ ڪُنَ، آئوُن ڪيرَ، ڪير ڏَمَرَ سَهي ڏَمَّ جا،
قَضا ريءَ ڪيرَ ڌَري، مَٿي پاڻِيءَ پيرَ،
ڀينَرُ! ڀِنِيءَ ويرَ، لِڌو تي ٿِي لوڙِيان.
(20)
جي ٻُڏان تَه ٻَنّ، اولِجان اُنَ پارَ ڏي،
ڪَنڌيءَ اَچِيو سُپرين، مانَ ”ٻَرِ! ٻَرِ!“ ڪَنِ،
مُيائِي سين تن، جيڪَرَ اُٿِي نِڪران.
(21)
لَهرِ مِڙوئِي، لال، وَهڻُ کَٿُوريان وِتَرو،
اوٻَهارا عَبِيرَ جا، جَرَ مان اَچَنِ جال،
ڪُننِ گِهڙي ڪالَهه، سِڪَ پِريان جي سُهڻي،
(22)
جيڪِي ڏِٺُءِ تارِ ۾، ڪَنڌيءَ سو ڪَهيجِ،
جَرُ وڏو جهاجهه گَهڻِي، پاندُ مَ پُسا.ئيج،
ساهَڙُ ساڱا هيجِ، تَه ثابتُ لَنگهين سِيرَ مان.
(23)
ڳَؤرا ٻَئي پارَ، هِينئُون حَيَرتَ ۾ پِيو،
وِهان تَه ويرَمَ ٿِئي نينهن ۾ پوءِ نِهارَ،
وَڃان تَه واڪو ٿِئي، پاڙي پوءِ پَچارَ،
هُتِ ٿِي وَعدي وارَ، هِتِ سُوٽون ڏِينَمِ
سَرِتيُون.
(24)
جاهڙ اَندَرِ جِيّ، ساهَڙَ ڏِنِي ساههَ کي،
ساهَڙَ ڇُڙيِ نَه ساهه جِي، ساهَڙَ ساهَڙَ ريّ،
ساهڙ ميِڙ سِمِيعَ! ته ساهَڙَ ڇُڙي ساههَ جِي.
(25)
ور اُونداهي راتڙي، چانڊوڻِي چانڊان،
اوري مهاران مُنهن مَ پسان ڪو ٻيو.
(26)
جِان جان هُئي جِئري، وِرچِي نَه ويٺِي،
وَڃِي ڀُون پيٺي، مارِيندي کي سَڄڻين.
(27)
جان جان هُئِي جِئري، ويٺِي نَه ويسانِد،
لڳِي لَهرِيَنِ پاندِ، مُيائِي مِهارَ ڏي.
وائي
اَکيون پيَر ڪَري، وَڃِجي، وو! وَڃِجي.
سُپيرِيان جِي ڳالَهِڙي، ڪنهن. سان ڪِينَ ڪِجي،
وَڃِجي، وو! وَڃِجي.
لِڪائي لوڪَ کان، ڳُجهڙي ڳوٺِ نِجي،
وڃِجي، وو! وَڃِجي.
مَحبَتي مِهارَ جو، سُورُ نَه ڪِنهن سَلجي.
وڃِجي، وو! وَڃِجي.
داستان ستون
(1)
تَڙِ نِه گِهڙي تُورُ، توءِ مَنَ ڪاڍو مِهارَ ڏي،
ڏاڍو دورُ دَرياءَ جو، سِڪَڻَ وَڏو سُورُ،
مَنَ ۾ موجَ مِهارَ جِي، پَهَسَ پِرِيان جو پُورُ،
ٻيلي ٻِنهِين ڪنڌِيين، نِتُ نهاري نُورُ
مَنجهان جَرَ ضُروُرُ، ڪَچي کي ڪومَ ٿِئي.
(2)
ٻوڙِيين چاڙهيين تُون ڌِڻي! ٻِي جو دَعويٰ دَسي
نَه دَمُ،
هِنَ مُنهنجي حالَ جو، ميهَرَ تي مَعلمَ،
رک ڀيلي جو ڀَرَمَ، جو اَچِي پِيو اَجهورَ ۾.
(3)
ڪانڌي ڪنگَ ٿِياسِ، وَهڻ جَنازو سُهڻِي،
ٻَگها جي ٻيٽَن جا، ڪُلها تَنِ ڏِناسِ،
اَکين مَلَڪَ ڏِٺاسِ، توءِ مَنَ ڪاڍو ميهارَ ڏي.
(4)
اُڀو تَڙِ ميهار، مَلاحَنِ سَڏَ ڪَري،
آئوُن پڻ وِجهان هَٿَڙا، آئِين پُڻ وِجهو ڄار،
گهورِيُون ڪاروُنڀار، مانَ مِلَنِئون سُپِرِين
(5)
ميهارُ مَلاحَنِ کي اُڀو آڇي آڇَ،
آئون پُڻ وِجهان هَٿَڙا، آئِين پُڻ وِجهو رَڇُ،
سَنديءَ ڪُنَ ڪُڻڇ، مانَ هُونِ سلامَتَ سُپِرِين.
(6)
ميهارُ مَلاحَنِ کي اَڀو ڪري سَڏَ،
اَدا اِنهين پارَ جا، موڙي اچَو مَڏَ،
وِيا جي وَههَ گَڏَ، هلو تَه ڏوريُون اُن کي.
(7)
ڪَنڌيءَ جهلِيو ڪانِهن، عاشِقُ اُڀو آهُو ڪري،
تو ڪِئن ٻوڙي سُهَڻي، ٻيلي! مُنهنجِي ٻانهن،
دَرِياهه توتي دانهن، ڏِيندُس ڏِينهن قِيامَ جي.
(8)
جِتي ڀيرَ ڀِرَن، ڀَرِيُون پُونِ ڀَوارِيُون،
تانگهَه نَه لَڌي تارُئين، مَپُ نَه ماٽِيڙَن،
ڪنڌيءَ اُڀا ڪيترا، سيڻا هيا سُڪَن،
تون ڪئن تن تَڙن، اَچِيو اَساري گهڙين.
(9)
ڀَرِيُون ڀَرِ دِرِياههَ، پَسُ، جي پارِ
پَوندِيُون،
ٻَڌُ تَوڪُل تُرَهو، آهَرَ ساڻُ اَلله،
جن جي ساهَڙَ ساڻُ صَلاح، سي ڪِينَ ٻڏَنديُون
ڪَڏهين.
(10)
سانڀاران سَڏَ ڪِيو، اُڀا چُونِمِ: ”آءٌ“،
هڪُ تِکو تارو وَهي، ٻِيو لُڙُ لَهرِيُون ۽ واءٌ،
ساڻِي جَنِ اَللهَ، ٻُجهان، سي نَه ٻُڏَندِيُون.
(11)
سانڀاران سَڏَ ڪِيو، اُڀا چُونمِ: ”اَچُ“،
هڪُ تِکو .ئِي تارِ وَهي، ٻِيو هَٿِ ڪَمِيڻيءَ
ڪَچُ،
ساڻِي جِنهين سَچُ، ٻُجهان، سي نه ٻُڏَندِيُون.
(12)
هاري! حَقُّ رکيجِ، سانڀاران ساهَڙَ جو،
خُوابَ، خِيالَ خطِرا، تَنِ کي تَرڪُ ڏيجِ،
اندَرُ آئِينُو ڪري، پَرَ ۾ سو پَسيج،
اِنهينءَ راهه رَميج، تَه مُشاهِدو ماڻِين.
(13)
هاري! رَکِجِ حَقُّ، سانڀاران ساهَڙَ جو،
خواب، خِيالَ، خَطِرا، تَنِهين ڏيج تَرڪُ،
ڪَرِيين غَيرَ غَرَقُ، تَه مُشاهِدو ماڻِيين.
(14)
تَنُ جَنهِين جو طالِبوَ، سانُڀارا سيئِي،
مَنُّ پِرِيان نيئي، پَڳهِيو پاڻ ڳَرِي.
(15)
لَيا ڏِٺَمِ لارَ، سانڀاران ساهَڙَ جا،
هِينئُون هِتِ نَه وَندري، ڌَرارِنِئُون ڌارَ،
مُنهِنجو مَنُ مِهارَ، پَڳِهيو پاڻُ ڳري.
(16)
گهڙي ۽ گهوري، مَٿان پَرِيَنِ جِنَدڙو.
مَحَبّتَ جا مِهراڻ ۾، تَسُو ٿِي توري،
ڏَمَ وِڌو ڏوري، نَتَ ڪُننِ ۾ ڪيرَ گِهڙي.
(17)
ٻارَهن ڪُنَ، ٻَٽِيههَ تَڙَ، تَڙ تَڙَ مَٿي نانگُ،
عَشقُ جنِ اَتانگُ، ٻُجهان سي نَه ٻُڏندِيُون.
وائي
آيَلِ! اَمَڻِ! تي جِيان، لا! جي سارِينمِ
سُپِرِين،
ساهَڙَ مَٿاءَ صَدَقو، ڏهين ڏَم ڏِيان،
لا! جي سارِينِمِ سُپرِين.
مَٿان ماڻڪَ هيڪَڙي، اَمُلَ اَٺَ ڏِيان،
لا! جي سارِيِنِمِ سُپرِين
اَچين، عَبدُالّلطيفُ چئي، تَه، جانِبِ نِتُ
جِيان.
لا! جِي سارينمِ سُپِرِين
.
داستان اٺون
(1)
ٻُڏندي ٻوڙَنِ کي، ڪِي هاتِڪَ هَٿَ وجَهنِ،
پسَو لَڄَ، لَطِيفُ چَئي، ڪيڏي کي ڪَکَنِ،
توڻي ڪَنڌيءَ ڪنِ، نات ساڻَنِ وَڃنِ سِيرَ ۾.
(2)
ڪَچِي ڪانِي ڪانهَن، ٻُڏا ڪَڍي ٻارِ مان،
يا لَنگهائي لَطيفُ چَئي، يا ڌُرِئان ڪَري دانهَن،
”ڪما حقـّ[i]“
ڪَکَنِ جِي، آهي ڳالهه آڳانهنَ،
ڏِينِ ٻُڏَنِ کي ٻانهن، نات ساڻُنِ وڃي سِيرَ ۾.
(3)
جان ڪي ڪَنڌيءَ ڪانهن، تان تاڻي ٻَڌج تُرهو،
هَٿُ پِرِيان جي هَٿَ ۾، ٻي کي ڏِج مَ ٻانهن،
سَندي ڪَپَرَ دانهَن، ڪِ تو ڪَنين نَه سُئي.
(4)
هاواڻا هُلَنِ، ڪَپَرَ ڪارونڀارَ جا،
لَهِريُون تُڙَ لِطيفُ چئي، ڀيلي تي ڀُلَن،
جي ڪَچي ساڻُ ڪَهَنِ، آقا تَنِ اوٻاهيين.
(5)
آهيين هُتِ اَمانَ، ٻَڌ تُرهو تار جو،
لهڙِيُون لُڙَ، لَطِيفُ چئي، جَهلِيا جُنگَ جُوان،
اونهي تَڙ آگهٽيا، اَڏي پائي آڻَ،
جي پِيا مُنهن مِهراڻَ، تَنِ ٻانڊيُنِ ٻيٽُ نه
اُجَهي.
(6)
ڪَچو کان ڪُنڀارَ، اوڳِي! ڳِنهِيو اِٿين،
ڪِ تو ڪَنين تَه سُئي، ڀيلي تي ڀُلِڪارَ،
لوڙهيا لک لَطِيفُ چئي، ڪوڙِيين ڪارُونڀارَ،
اوڪارِيين آڌار، آران اُڪي واريين.
(7)
ڪَچي ساڻُ ڪَهي، پَڪو پُڇي نه سُهڻِي،
لَنگهِيو لُڙُ، لَطِيفُ چئي، وَڇارُن وهي،
سا ڪِئن نِينهُن نَهي، جنهن کي نِينهن نِڌو کَڻِي.
(8)
اونهي ۾ اوهَري، ڪَهي ڪَچي ساڻُ،
سُپَڪَ جو سَيّدُ چئي، پُڇي نَه پَرِياڻُ،
عشقَ وارِيُون عَبدالّلطِيفُ چئي، سَڏَ نَه کڻنِ
ساڻَ،
جِنهين پاسي پاڻُ، سي اَوتِڙان ئي اُکَتِيُون.
(9)
اَنگَ پَسِي رنگُ، ڪِيو ڪو جو دَورُ دلي،
ٻِرٻَر ٻيلي نَه ٿِيو، ڪَچو منجهه ڪلي،
تران ٿي تارِ گَهڻوُن، تُنهنجي بَحر بِلي،
سو ميهارُ مَ مِلي، آهِيان جِهن جي آسَري.
(10)
ڀايُمِ نَه ڀيلو، مُون کي ڌاءُ ڌُتارِيو،
آڪِي مَٿي اُسَري، رُوخَس ڏِنو ريلو،
تيلاهِين ويلو، پِئَمِ واهُڙَ وِچَ ۾.
(11)
ڪَڍيا جي ڪُلالَ، سي پَسي خال خُوشِ ٿِئي،
پاڻيءَ چِٽَ پُسائِيا، ڌاءَ نَه جَهلِي ڌمالِ،
سُپَڪَ ڀانيا سُهِڻيءَ، جوڀَنَ جِي جمال،
اَڪِي جا اَحوال، مُعلُم ٿِيا مِهراڻَ ۾.
(12)
ڪَچو تان ڪوههَ، پَڪو نَظرُ پِريَن جو،
ساهَڙ مُنهنجو سُپِرِين، ڏَمَ ڏِٺيئي ڏوههُ،
جي ڇُٽو، جي ڇوههُ، تَه پورِينديِس پار مَڻي.
(13)
آڪو تَه آڪو، ڪَچو آيُم ڪَمِ،
جِيءَ جَنين جا جَمِ، پَڪا سي پُڇندِيُون.
(14)
پَڪا رَڇ ڪُنڀار جا، پَڪِي نِهائِين،
موُن کي تِئائِين، ڀيلو ڀاڱي آئِيو.
(15)
ڪَچي ڪَٽُ نَه جَهلِيو، ڀيلو پِيو ڀُري،
سارَ ڇَڏيائِين سِيرَ ۾، ٻانُهنِ کان ٻُري،
لَٽي لَهرِيُون ويئيوُن، چؤڌاري چُري،
هِينئَڙي مَنجهه هُري، ماهِيَتِ مَلَڪَ المَوتِ
جِي.
(16)
ڪَچي ڪَٽُ نَه جَلِهيو، ڀيلو پيو ڀَڄِي،
ماهِيتِ مَلَڪَ الموتِ جِي، مَنجِهه وُجُودَ وڄِي،
ساهَڙَ کي سَڄِي، آڪي جي احوالَ جي.
(17)
ڪَچي ڪَٽُ نَه جَهلِيو، ڀيلو سَهي نَه ڀَرُ،
هَٿين پيرين آڱرِيين، ٻانُهنِ ڇَڏِيو ٻَرُ،
ساهَڙَ! سِگهو وَرُ، پِيَسِ مَنهن مِهراڻَ جي.
(18)
ڀيلي ڀُلائِي، پِسِي چَٽَ چَري ٿِير،
”ٻَرٻر! ٻڏي سُهڻِي،“ وِيرِنِ ۾ وائِي،
ڪَچي ڪيرائِي، لَا لَهرنِ وچ ۾.
(19)
پڪو کِڻج پاڻَ سين، چَڱون چِٽائي،
ڪچپ ڏيج ڪُلالَ کي، مُنهن تي موٽا.ئي،
سو سُڻ هِينئين سين سُهَڻِي! جيڪِي فائِقَ
فَرمائي،
موجون مُنجهائي، ماريَنِئي مِهراڻَ جِيوُن.
(20)
ڪو جو وِيو واءُ، جِئَن ٻَرُ ٻانُهنِ ڇَڏيو،
اَڳي اِنَ تَڙاءُ، اُونداهِيائي اُڪَران.
(21)
هَڻندي ٿَڪَمَ هَٿَ، هِينئَڙي حَجُون ڇَڏِيُون،
لَکُ لَهرِنِ گَڏيو، موجُون وَرِيُون مَٿَ،
نِيِمِ ڪُنَ قُوَتِ، ڀِرُ، ڀَليرا سُپِرِين.
(22)
هِينئَڙي حُجُون ڇَڏِيُون، قُوَتَ رَهِيَمِ ڪانَ،
مون تي موٽِج، مون پَريِن ساهَڙَ ڄامَ سُڄاڻَ،
آهِيان گَهڻُون اَڄاڻَ، ڀِرُ ڀَليرا سُپِرِين!
(23)
ڀُر ڀَليرا سُپِرِين، ڀَلا ۾ بيراههَ،
توريءَ تاري ناههِ ڪا، والِي! توريءَ واهه،
ساهَڙَ جِي صَلاحَ، تَنَ کي ڪَڍي تار مان.
(24)
تَنَ کي ڪَڍي تار مان، صُلح ساهَڙَ جو،
اُت آڏو اَچي ڪِينَ ڪِي، ٻيلِپو ٻي جو،
ميهَرُ! ڪجِ مُنهنجو، ڪو اوڪَرُ اِنهين آر تان.
وائي
مُون پاريچيءَ سارَ، آئون جا وِيندَڙي وَٽِ
وَڇارَ.
ڏَمَ مَ جاڳي، لو! مُون پاريچي سارَ
مُون کي تِتي ميڙيين، جِتِ ڪُنڍِنِ جِي قطارَ،
آئُون جا وِيندڙي وَٽ وڇارَ
ٻَرَنِ ٻيلايَنِ جا، سانڀاران سَنڀارَ،
آئون جا وِيندڙي وَٽِ وَڇارَ
وچَ ۾ پوءِ وِصالَ کي، سٻاجها سَتَّارَ!
آئُون جا وِيندڙي وَٽِ وَڇارَ.
گَهرِ گَهرِ گِلا جا وَهي، پاڙي پَنڌ پچارَ،
آئُون جا ويندَڙي وَٽِ وَڇارَ.
تاڪُنِ تَڪِي آهِيان، سِگهو رَسُ، سَنگهارَ،
آئون جا وِيندَڙي وَٽِ وَڇارَ.
داستان نائون
(1)
جَوِ ٿَرِ تِکَ تَنوارَ، وَڻِ ٽِڻِ وائِي هيڪَڙي،
سڀيئِي شيءَ ٿِيا، سُوريءَ سَزاوارَ،
هَمَہ مَنصوُرَ هِزار؛ ڪِهڙا چاڙِهيو چاڙِهيين؟
(2)
سَڀَتِ پَچارَ پِرِينَ جي ، سَپتِ هوتَ حُضُورَ،
مُلِڪُ مَڙيوئِي مَنصُورُ، ڪُهي ڪُهندين ڪيترا؟
(3)
لَهرِنِ لَکَ لِباسَ، پاڻي پَسَڻُ هيڪَڙو،
اونهي تِنهن عَمِيقَ جِي، واري ڇَڏِ وِماسَ،
جِتِ ناهه نِهايَتَ نِينهَن جِي، کوءِ اُتِ
پَنهِنجي کاسَ،
تَڙَنِ جِي تَلاشَ، لاههِ تَه لالَنَ لَڳِ ٿِين.
(4)
جان ڪي گَهران مَ وَ ڃُ ، ناتَ موُٽ مَ سُهڻي،
ٻِيون ڀيري ڀَڃُ، هيڪَڙائي هَٿِ ڪَري.
(5)
مَرِج وَٽ ميهار، مَتان موٽين سُهڻي!
ساهَڙَ جا سينگار، متان ڏَمَ ڏيکارِيين.
(6)
چوُنِمِ جي هيڪار: ”مَ وَنءُ موٽي سُهڻي!“
دوُنهينءَ پاسي دوسَ جي، گهارِيان سَڀَ ڄَمارَ،
ٻانڌِيڻان ٻيهارَ، هَوندَ نَه لِڱين لائِيان.
(7)
وَڃان ڪِينَ وَري، هُوند ري چَئي رَهِي رَهان،
دوُنهِينءَ پاسي دوسَ جي، ماڳَهن پُئان مَري،
صُورَتَ نَه سُونهن ڪا، ڪِيسِ چِتَ چَري،
وِصلان فِراقَ جِي، سُڄي ڳالهه ڳَري،
تيلاهِين تَري، مُنهُن کڻيو موٽيو وَڃان.
(8)
آئُون ڪِ نَه ڄاڻان اِئَين، ته جَرَ گِهڙئي جوکو
ٿِئي،
قَضا جا ڪَرِيَم جِي، تِنهن کان ڪَنڌُ ڪَڍبو ڪيئن،
هِڪُ لِکِئي، ٻِي نِينهن ، آڻي اوِلِيَسِ اولَ ۾.
(9)
ڪانِيءَ نَه ڪانهَن، نَڪو ڏوههُ قَلَمَ جو،
اَنگُ اُتيئي لِکِيو، جِتِ نَه رَسي ٻانهَن،
ڪِنهن کي ڏِيان دانهَن، قَضا قَلَمُ جو.
(10)
لِکِيو جو نِراڙَ ، سُو اَنگُ ڪِياڙيءَ نَه ٿِئي،
پاريو ويٺِي پارَ، جيڪِي لِکِيو لوح ۾.
(11)
جي قيام مِڙن، ته ڪَر اوڏا سُپِرِين،
تِهان پَري سُڄن، واڌايُون وِصال جُون.
(12)
گِهڙَنِ وارِيُون تَڙنِ تي، گهِڙَنِ گَهڻيئِي،
سَڀَڪا چَئي: ”آن سُهَڻي، لَيء پَرِيان پيئِي“،
صُباح سَڀيِئي، پَسبِيُون پاتارَ ۾.
(13)
ڪَنڌي اُڀِيُون ڪيتريُون، ”ساهَڙُ ساهڙ“ ڪَنِ،
ڪَنِين سانگو ساهَ جو، ڪِي ”گهورِيسِ“ ڪِيو
گهڙَنِ،
ساهَڙُ سَندو تَنِ، گهاگهائي گِهڙَن جي.
(14)
پَرِينءَ ڀَرِ پِرِيتِ مان، ٿو ساهَڙُ سَڏَ ڪَري،
جي نَه گَهڙان موٽِي وَڃان، ته ڪا ساههَ سَري،
وَر جان ڀَتَ ڀَري، گهڙان گهورِيو جِندڙَو.
(15)
گِهڙي گهڙو هَٿِ ڪَري، ٻَهون نِهاري ٻَنگُ،
”سِر دَر قَدَمِ يارِ فدا شُد، چه بَجا شُدَ“ ،
وَصَل اِهوئِي وَنگُ
راتِ جَنيِن جو رَنگُ، اَلا! سي اُڪارِيين.
(16)
جي تو بيت ڀانئيا، سي آيَتُون آهِينِ،
وَڃِيو لَنئُون، لائِينِ، پِريان سندي پار ڏي.
(17)
تَڙَنِ جا طَعنا، سَهنگا ڏِينَمِ سَرَتِيُون،
دَرِياههَ دِيوانا! سُڻُ حَقِيقَتَ حالَ جِي.
(18)
تران لَئي طَعني، مڙي وَههَ واڪا ڪِيو،
آڻي وَڌِيس آرَ ۾، درِياههَ ديواني،
قَلَمَ جي ڪاني، آڻي اوليَس اولَ ۾.
(19)
تَران تان مَران، وران تان وَهه وِترو،
هِنئَڙي ۾ هوتَنِ جا، اَچنَ گهوُرَ گهڻان،
پَسِيو پاڙي وارِيُون، ڏِسِيو ڏوههَ ڏران،
وِچان ڪِئن وَران، ڪنڌيءَ مُنهِنجو ڪارڻِي.
(20)
نَڪو سَنڌو سُورَ جو، نَڪو سَنڌو سِڪَ،
عدَدَ ناهي عِشق، پُڄاڻِي پاڻَ لَهي.
(21)
عَدَدُ ناهي عِشقَ جو، سُڻيِ ٿِيءُ ساڻِي،
ڪانهي پُڄاڻِي، مَنهدان مُنڌَ! ميهارَ جِي.
(22)
سِڪَ تُنهِجي سُپِرِين جِئن تَران تِئن تارِ،
تُونِهين رُورحَ ۾، تونِهين آکِنئان ٻارِ،
پَرِين! تُنهنجي پارِ، مُون واجهائِيندي وَرَههَ
ٿيا.
(23)
سِڪَ تُنهِنجي سُپِرِين! ڪَپي ۽ ڪوري،
سَگهان نَه چوري، ڏاڍو نِيرُ نِينهَن جو.
(24)
سِڪَ تُنهِنجي سُپَرِين! اَندَرِ ٿِي اَجَهلَ،
ٻَرِڪيو ٻاهَرِ نِڪري، کوري کانِئي کَلَ،
ري سيراهِيءَ سَلَ، مُون کي ڏِنا سَڄَڻين.
(25)
سِڪَ تُنهِنجِي، سُپِرِين! اَندَرِ ٿِي اَجهاڳ،
منجهه ڀَرِيائين ماڳَ، پَلٽِيو پارِيُون ڪَري.
(26)
ڪِي تران، ڪِي تار موُن، ڪِي سهگان، ڪِي سَگهُه
آڏو ڏيج مَ لَڳُ، مُون هيڪِلِيءَ وَلهَا.
(27)
سِڪَ سِڪَندينِ لاههِ، وِڇوڙِيا ميڙِ پِرِين،
ايڏي سَگههَ، سَچا ڌڻِي، تو هِي کي جُڳاءِ،
مَنُ جَنِهين جو طالِبُو، مِهرَ تَنِين کي پاءِ،
ميڙائي جو، ماءِ! ڪانگُ لَوَندو ڪَڏَهِين.
(28)
ڏِٺي ٿِيمَ ڏِينهَن، ڪُههُ ڄاڻان ڪِهڙا پِرين،
نيڻَ ڀَرجِي نِينهن، پَلُٽِيا پارِيُون ڪَري.
(29)
ڏِٺي ڏِينهن ٿِيامِ، ڪُهُه ڄاڻان ڪِهڙا پِرِين،
وَلِنِ جِئن وَرِيام، گُوندَرَ غَمَ پِرِيَنِ جا.
(30)
ڏِٺي ڏينهن ٿِيامِ، ڪُههُ ڄاڻا ڪِهڙا پِرِين،
سَهَسين سِڄ اُلَهِي، واجهائِيندي وِيامِ،
تَنهِين سالَ ٿِيامِ، جنَهِين ساعَتَ نَه سَهان
(31)
گَهرُ، نه وَرُ، نه وَٿُ ڪا، آهمِ مَنِ مِهارُ،
اِنَ اوسيڙِي آُٿِيان، سنجهي ڪَري سِينگارُ،
پِرِين تُنهنجو پارُ، پَسان مانَ پِرَ ڪِهِين.
وائي
نَهيِن نَهيِن ميڏي وَسِ،وو! بِنا دِلَبَر هَئي
دِلِ ماندي.
سِڪان ٿِي سنگهارَ کي، بابَ نَه مُنهنجي بسِ
موُن کي مَتِ ميهارَ جِي، ڪانِ اَچي ٻِي ڪَسِ
دَرد دَسِي آهِيان، دَردُ مُهِين جو دَسِ.
سُکُ نَه پُڇي سُهڻِي، ڏَکُ ڏَکِيءَ کي ڏَسِ
داستان ڏهون
(1)
ساهَڙَ ڌاران سُهَڻِي، اَڌوتِي آهي،
ڪُنڍِيُون جو ڪاهي، پاسي تِهِين پاڪَ ٿِئي.
(2)
ساهَڙَ ڌاران سُهڻِي، نِسوري ناپاڪَ،
نِجاسَتِ ناهِ ڪرَي، اُنِهين جِي اوطاقَ،
هوءِ جي کِيرَ پِياڪَ، پاسي تَنِين پاڪَ ٿِئي.
(3)
ساهَڙَ ڌاران سُهِڻِي، هِيءَ جُنبِي جوءِ،
هِنَ پاڻِيءَ سين پانِهنجو، مورَ نَه مَٿو ڌوءِ،
جي پِرِينءَ پاسي هوءِ، تَه ڪَرَ توڏيءَ تَڙُ
ڪِيو.
(4)
ساهَڙَ ڌاران سُهَڻِي، هِيءَ تان جهُڪِي زالَ،
توڏيءَ تَپُ شُروع ٿِيو، هَئي! هِيڻيءَ جي حالَ،
جَڏي ري جَمالَ، اَگهِي ٿِي آهوُن ڪري.
(5)
ساهَڙَ ڌاران سُهَڻِي، آهي ۾ آزارَ،
ڏَمَ پاسي ۾ ڏُکندو، صِحَتَ وَٽِ سَنگهارَ،
توڏيءَ سَندي تَنَ جِي، دَوا ۾ دِيدارَ،
جي پَسي مُنهن مِهار، ته سِگهِيائِي سَگهِي ٿئي.
(6)
مَتان گهِڙين، سُهَڻِي، اَڄُ دَرِياههَ ۾ دَمُ،
ڪاريءَ رات ڪُنَنِ ۾، ڪهڙو اَٿِئي ڪَمُ،
مَتان جاڳي ڏَمُ، پُڇي پاڙي وارِيين.
(7)
پُڇي پاڙي وارِيُون، ڪوههُ ڪَرِيندو ڏَمُ،
ڪاريءَ راتِ ڪُنَنِ ۾، آهي ڪاڻِيارِنِ ڪَمُ
هِيءُ هَڏو ۽ چَمُ، گهورِيو مُحِبَ مِهارَ تان.
(8)
سَدا پُڇ مَ، سُهَڻِي! اوُنداهِيءَ آڌَ راتِ،
پِرِيان ڏي پَرڀاتِ ، وانءَ ڏيٺاري ڏيهَه کي.
(9)
سائِرَ ٻوڙي سُهَڻِي، نَه ڪِنهن ڍوري ڍَنڍُ،
اَکِنِ مَنجِهه اُڪَنڍَ، مُيائِي مِهارَ ڏي.
(10)
ڏيهاڻي ڏَمَرُ ڪَري، مَٿي محَبتَ مُون،
تِنهن کي اَچِي تُون، پِرِيَمِ! ڪوههُ نَه
پَلِيين.
(11)
ساهَڙُ سُڪِيءَ ۾ ٿِيو، پاڻِيءَ مَنجِهه پُنو،
سَندو ڪَچ ڪُنو، تار تَرندو ڪيترو؟
وائي
(1)
ڪُهه ڄاڻان ڪيڏاهين؟ منهنجو تَنُ تَڻي تيڏاهِين،
سائِين! نيڻَنِ نِينهَڙو لَڳائي وِئَڙا.
جيڏانهن عَالَم آسَرو، مُون پُڻ آهي اوڏاهِين.
دوُنِهين دوسِت مِهارَ جِي، ڏِئي جِئَن ڏِٺائِين.
ساري سُپيرِيَنِ کي، رَههَ پَرِ رَتُ رُنائِين.
وائي
(2)
مُنهِنجِيون سَڀيئِي، آيَلِ! ماءِ! مَنَ مُرادؤن
پُنِيُون،
جِهَڙي پِريان ڳالَهڙي، تِهَڙي ٻِي نَه ڪاءِ،
ڪِجي تان ڪوڏَ ٿِئي، سُجھي تان سِيباءِ،
ويههُ داتا جي دَرَ تي، شُڪرُ جنهن جُڳاءِ،
ڪانهي حَدَ حَمدَ جِي، ته ڪَرِيان لالَنَ لاءِ،
ڳَڻِيو ڳَڻِيان ڪيتَرِيون، وَڏِيُون وَڏاياءِ؟
سو مُون هَٿان نَه ٿِئي، جيڪِي تو جُڳاءِ،
تو سَڄِيُون، تو سَندِيُون، سِڪَنِ توهين ساءِ،
اُڃَ تُنهنجِي اُڃِيُون، لوچِنِ توهين لاءِ،
دِلِ دانهُنِ ري نَه رَهِي، مُون کي ماٺِ جُڳاءِ.
داستان يارهون
(1)
وَڻن ويٺا ڪانگ، وِچينءَ ٿِي ويلا ڪري،
گهِڙي گهَڙو هَٿ ڪَري، سُڻِي سانجهِيءَ ٻانگ،
سِيئي ڍُونڍي سانگ، جتي ساهَڙُ سُپِرِين.
(2)
گهِڙي گهَڙو هَٿ ڪَري، ٻَهون نِهاري ٻنگَ،
”واَمّامَنۡ خافَ مَقامَ رَبَّہُ“ اِيُ
لَنگهيائِين لنگههُ،
سِڪَندِيَنِ کي سَيّد چَئي، ڪينَ جهَليندو جهنگ،
راتِ جَنِين جو رَنگ، الا! سي اُڪارئين.
(3)
گهِڙي گهَڙو هَٿِ ڪَري، چيلِهه ٻَڌي چوتو،
مُنهنجو مَنُ مِيهارُ کي، پارَ وَڃِي پَهُتو،
گوتي ۾ گهوتو، مُون کي مُحِبَ مِهارَ جو.
(4)
گهِڙي گهَڙو هَٿَ ڪَري، سانگو ڇَڏي ساههَ،
ويچاريءَ وَڏِيُون ڪِيُون، دانهُون مَنجههِ
دَرياههَ،
ٻَرُ ٻانهُنِ ڇَڏِيو، وييَس سَڀِيئي واههَ،
مَدَد ري ميهارَ جي، غَرَضَ سَڀ گُناهَه،
نُوري ڪَرِ نِگاههَ، تَه ساهَڙَ لِنگهِيان سِيرَ
کي.
(5)
گهِڙي گهَڙو هَٿِ ڪَري، ٻوڙِيائين ٻانهوُن،
ويچاريءَ وَڏِيُون ڪِيُون، وِچ دَرِيا دانهُون،
موٽُ مُحِبَ! پانهُون، تاڪُنِ تَڪِي آهِيان.
(6)
گِهڙي گهَڙو هَٿِ ڪَري، اِلاهِي تُهارَ!
ڄَنگههَ ڄَرُڪِي واتَ ۾، سِسِي کي سيسار،
چُوڙا ٻِيڙا چِڪُ ۾، لُڙَ ۾ لُڙِيَسِ وارَ،
لَکين چَهُٽيَسِ لوهَڻِيُون، ٿيلِيُون ٿَرَنِئُون
ڌارَ،
مِڙِيا مَڇ هَزارَ، ڀاڱا ٿِيندي سُوهَڻِي!
(7)
منهِن جِنهِين جي مُون، ڏِٺو، مُنهُن مِيهارُ جو،
آهِمِ ساهُه سَنئُون، سو ڪِئن گهَڙو گهورِيان.
(8)
گهَڙو ڀَڳو تَه گهورِيو، مَرُ چورَ ٿِئي چوُڙو،
”طالِبُ الموليٰ مُذڪر“، ايءُ ٻَڏَندَنِ ٻُوڙو،
ڪوڙِهيو ڏَمُ ڪوڙو، مُون مِيهارَ مَنَ ۾.
(9)
گهَڙو ڀَڳو تَه گهورِيو، مَرُ ٻِيڙ ٿِئي ٻانهِين،
”طالِبُ المَوليٰ مُذَڪُر“، اِيءَ پرِ اَساهِين،
پُران نَه پانهِين، مُون مِيهارَ مَنَ ۾.
(10)
گهَڙو ڀَڳو ته گهورِيو، پاڻان هو حِجابَ،
واڄَٽُ وَڄي وَجُودُ ۾، رَهِيو روُحَ رَباب،
ساهَڙُ ريءُ ثوابَ، آئُون گهَڻوئِي گهورِيان.
(11)
گهَڙو ڀَڳو تَه گهورِيو، تُون ڪِين تَرَ، هِينئان!
اَدَبَ اَکَڙِيُنِ کي، ڏيهاڻِي ڏِيان،
ميهارَنِ مِيان، سَئُون سُونهايُم پيچرو.
(12)
گهَڙو ڀَڳو تَه گهورِيو، آسَرَ مَ لاهِيجِ،
”لَاتَقنَطُوا مِن رَحمَةَ اللهِ“، تُرَهِي اِنَ
تَريج،
حَبِيباڻي هيجِ، پَسين مُنُهن ميهارَ جو.
(13)
گهَڙو ڀَڳو، مُنڌَ مئِي، وِيا وَسِيلا،
سارَ ڇَڏِيائين سِيرَ ۾، هَئي! رَهِيا هِيلا،
سُهَڻِيءَ جا سِيلا، وَحدَتَ سَڀِ وِڃائِيا.
(14)
گهَڙو ڀَڳو مُنڌَ مئِي، وَسِيلا وِئا،
تِنهان پوءِ سُئا، سُهَڻِيءَ سَڏَ ميهارَ جا.
(15)
جَڏهن وَسِيلنَ، لوڙهي ڇَڏي لُڙَ ۾،
پاراران پِرِيَنِ، تڏَهِن پُڇي سُهڻِي.
(16)
پاڻُ مَ کَڻِجِ پاڻَ سين، وَسِيلا وِڃاءِ،
عشقَ ساڻُ اُٺاءِ، پيرُ پِرِيان جي پارَ ڏي.
(17)
پاڻُ مَ کَڻجِ پاڻَ سين، ريءَ وَسِيلي وانءُ،
مَٿاءِ سائِرَ، سوهَڻِي! پِرِتِ وَٺِجِي پانءُ،
نِينهن ڳنهندي نانءُ، وَنءُ پِرِيان جي پارَ ڏي.
(18)
پاڻُ مَ کَڻجِ پاڻَ سين، ريءَ وَسِيلي وَڌُ،
لالَنُ تَنِين لَڌُ، عشق جَنِ جي آڳَ ۾.
(19)
پاڻُ مَ کَڻجِ پاڻ سين، ريءَ وَسِيلي وَڃُ،
ڀيلو ڀيري ڀَڃُ، اُڪَنڍَ کَڻُ عَمِيقَ ۾.
(20)
پاڻُ مَ کَڻجِ سين، وَسِيلا وِسارِ،
لُڙُ لَنگهائي سُهڻِي! پِرِيتِ وِجهَندِيَئي پارِ،
سي تُرتُ لَنگهِينديُون تارِ، اُڪنڍَ آڳَههُ جَنِ
سين.
(21)
ڪونهي آڳَههُ اِهَڙو، جِهَڙي مَحَبَتَ مَنِ،
اُڀِيُونِ اورِيين پارَ ڏي، ڪُوڙِيُون ڪَکَ
پُڇَنِ،
نَدي تَنِ نيڙُ ٿِئي، جي ريءَ تُرَهي تَرَنِ،
سِڪَ رَساڻي، سُهَڻي! اَصلُ عاشِقُنِ،
سي جهَلِيُون ڪِينَ ڪُنَنِ، پُڇَنِ جي ميهارُ کي.
(22)
پُڇَنِ جي ميهار کي، پُڇي سي ميهارُ،
تُرَهو تنهين بارُ، عِشقُ جَنِين کي آڪرو.
(23)
عِشقَ جَنهين کي آڪرو، تُرَهو مَٿي تَنِ،
جي ساهَڙَ کي سِڪَنِ، تَنِين جَرُ جَنڊُ ٿِئي.
(24)
تُرهو آڇِ مَ تن کي، جن عِشقَ سين آگاههَ،
پُڇي مَسَ ملاحَ، ساهَڙَ مَڻِي سُوهَڻِي.
(25)
ساهَڙُ، سا سُوهَڻِي، سائِرُ پُڻِ سوئِي،
آهي نِجوئِي، ڳُجُهه: ڳُجهاندَرَ ڳالَهڙي.
وائي
ڪِهڙي مَنجههِ حِسابَ، هُئڻُ مُنهِنجو هوتَ ري،
لا!
گولِي! ڀَڄ گُناههَ کان، ڪونهي سُولُ ثواب،
هُئڻُ مُنهِنجو هوتَ ري، لا!
نَڪِين تَقاوَتَ ۾، نڪين مَنجههِ رَباب،
هُئڻُ مُنهِنجو هوتَ ري، لا!
خوديائِي خُوبُ ٿِيين، لايين جي لُعاب،
هُئڻُ مُنهِنجو هوتَ ري، لا!
پَلِيتَ ئِي پاڪُ ٿِئي، جُنبِيو مَنجههِ جناب،
هُئڻُ مُنهِنجو هوتَ ري، لا!
سو نَه ڪَهِين شَيءِ ۾، جيڪِينِ مَنجههِ تُرابُ،
هُئڻُ مُنهِنجو هوتَ ري، لا!
هوءِ جي جَرَڪن جَرَ تي، سي تان سَڀِ حُباب،
هُئڻُ مُنهِنجو هوتَ ري، لا!
هاديءَ سين هُنَ پارَ ڏي، رِڙهين ساڻُ رِڪاب،
هُئڻُ مُنهِنجو هوتَ ري، لا!
چَنبو وِجهِي چورَ کي، آءٌ ڇَڙَ، عُقاب!
هُئڻُ مُنهِنجو هوتَ ري، لا!
دِيدُ وِڃاءِ مَ دوستَ جو، هَلِي مَنجههِ حِجاب،
هُئڻُ مُنهِنجو هوتَ ري، لا!
ڪَثرَتَ آهي قُربُ ۾، اِدغامَ ۾ اعراب،
هُئڻُ مُنهِنجو هوتَ ري، لا!
فَنا وِجهِي فُمَ ۾، ڪارَڻِ ٿِيءُ ڪباب،
هُئڻُ مُنهِنجو هوتَ ري، لا!
ڏي طَهُورا تَنِ کي، جي سِڪَنِ لاءِ شَراب،
هُئڻُ مُنهِنجو هوتَ ري، لا!
مُٺِيءَ ڪِيا مَرضَ ۾، جاوا سَڀِ جُواب،
هُئڻُ مُنهِنجو هوتَ ري، لا!
¯
|
