|
(18)
راڻل! مورو ويٺي ڏيان.
جانب توکي سارين - رات ڏينهن نارين،
جيءُ پنهنجو ڳارين - کڻيو نيڻ نارين،
جانب توکي سارين - چڙهيو وڻ نارين،
موري جهڙيون ناهين - جانب توکي سارين،
راڻل! مورو ويٺي ڏيا ن...
آنءُ توکي سارين - هنجون پيون هارين،
کڻيو نيڻ نماڻا - توڏي ٿيون نارين،
مورا تولاءِ ڏين - توکي پيون سارين،
مورو جهڙيون ناهين - جانب توکي سارين،
راڻل! مورو ويٺي ڏيان...
ملڪ مان جو ”ڀال“ - ٿيا توکي سال،
گهيٽا پيا کيٽين - وساري مان کي ويٺين،
جانب توکي سارين - چڙهيو وڻ نارين،
موري جهڙيون ناهين - جانب توکي سارين.
راڻل! مورو ويٺي ڏيان...
ملڪ ته تو جو جاتي - حرف ۾ توجي ڦاٿي،
ٻولان تو جي ٻڌي - آهين تو جي بندي،
هنجون تولاءِ هارين - ڏکيا ڏينهن گهارين،
مورو جهڙيون ناهين - جانب توکي سارين.
راڻل! مورو ويٺي ڏيان...
ملڪ ته چون ”ڀالاڻو“ - آهيم توسان ڳالهائڻو،
ملڪ ته چون ”مول“ - دل جون ڳالهيون کول،
ملڪ ته چون ”مري“ - شل! دشمن وڃي مري،
مورا تولاءِ ڏين - موري جهڙيون ناهين،
راڻل! مورو ويٺي ڏيان...
سگهو ور سهڻا - ماڻهو ڏين ٿا مهڻا،
سگهو ور ساٿي - دردن دل لاٿي،
جيءُ پنهنجو ڳارين - بيٺيون توکي سارين،
موري جهڙيون ناهين - کڻيو نيڻ نارين،
راڻل! مورو ويٺي ڏيان...
مال ته چون جـَـرب - ڪـُـٺي توجي قـُـرب،
پڇان پيئي خبر - اچي واهر ڪر،
سگهو ور ساٿي - تو جا لوري لاتي،
موري جهڙيون ناهين - جانب توکي سارين،
راڻل! مورو ويٺي ڏيان...
پکي جي ته ڏري - آهين تو لاءِ ٻري،
”حب“ جو چون تـَـرُ - ڪر ڪو مان تان ور،
جانب جيءَ ۾ جهيڻي - ناهين پاڻ وهيڻي،
موري جهڙيون ناهين - جانب توکي سارين،
راڻل! مورو ويٺي ڏيان...
ناهين آن کوٽي - سگهو اچ موٽي،
هيئين حال اورين - ڪنهن سان ڳچ ڳارين،
جانب توکي سارين - رات ڏينهن نارين،
مور جهڙيون ناهين - مورا تولاءِ نين،
راڻل! مورو ويٺي ڏيان...
(19)
مورو ناهي ٿورو، راڻل! مورو ويٺي ڏيان.
بگو تنهنجو ڏاڻ سان - وٺيو وڃج پاڻ سان،
راڻل! مورو ويٺي ڏيان...
بگو چارين جت سان - دلبر هجي پت سان،
راڻل! مورو ويٺي ڏيان...
(20)
مورو ناهي ٿورو، جانب! موري جهلي آهيان.
آڏو آڻي واهي - سهڻل پاتم ٻانهين،
جانب! موري جهلي آهيان...
آڏو اَٿي گـُـل - دلبر ڏنو بـُـل،
جانب! موري جهلي آهيان...
هٿ ۾ تنهنجي مـَـٽ - الله ڏيندءِ پـُـٽ،
جانب! موري جهلي آهيان...
(21)
سنيهڙو مان ٿي ڏيان، جاني! مورو مان ٿي ڏيان.
گهونگهٽ جون گهاريون - ساريون راتيون ناريون(1)،
جاني! مورو مان ٿي ڏيان...
وار تنهنجا گهنڊي - هٿ ۾ اهڃاڻ منڊي،
جاني! مورو مان ٿي ڏيان...
نئن ته چون بارڻ - ڪر ڪو دلبر ڪارڻ،
جاني! مورو مان ٿي ڏيان...
ڪهاڙيءَ جو پاهو - اٿم تو لئي آهو،
جاني! مورو مان ٿي ڏيان...
گولي تنهنجي آهيان - ٻانهي تنهنجي آهيان،
جاني! مورو مان ٿي ڏيان...
سنيهڙو مان ٿي ڏيان - ليهڙي جهڙي ناهيان،
جاني! مورو مان ٿي ڏيان...
سنيهڙو مان ٿي ڏيان - جاني! مورو مان ٿي ڏيان.
(22)
جاني! مورو مان ٿي ڏيان.
اُٺ تنهنجو سائو - اٿم تو لئي آهو،
جاني! مورو مان ٿي ڏيان...
اُٺ جي تان سيلي - آهيان تنهنجو ٻيلي،
جاني! مورو مان ٿي ڏيان...
اُٺ جي تان ڳاني - آهين منهنجو جاني،
جاني! مورو مان ٿي ڏيان...
اُٺ جي تان ڳاني - توجي آهيان ٻانهي،
جاني! مورو مان ٿي ڏيان...
اُٺ جي تان چڙهي - توسان دلڙي اڙي،
جاني! مورو مان ٿي ڏيان...
(23)
لالڻ! مورو ڏينديسانءِ.
نڪ ۾ اَٿـِـي ڦـُـلي - ڳالهه وئي ٿي هـُـلي،
لالڻ! مورو ڏينديسانءِ...
اَن جي ٿي ٻوري - توتان جان گهوري،
لالڻ! مورو ڏينديسانءِ...
بند تي ٿـِـي ڳيرو - ملڪ منهنجو ديرو،
لالڻ! مورو ڏينديسانءِ...
هٿ ته مٿي مٿي - لاڏڪ! سج لٿي،
لالڻ! مورو ڏينديسانءِ...
هٿ ۾ چون ڪنجهو - لالڻ! رات ته سنجهو،
لالڻ! مورو ڏينديسانءِ...
ڪـَـنڍي منجهه مڻيان - ويٺي ڏينهن ڳڻيان،
لالڻ! مورو ڏينديسانءِ...
(24)
دلبر! مورو ڏينديسانءِ.
گهر جو تان لوگهو - ساهه ته ڪيئي سوگهو،
دلبر! مورو ڏينديسانءِ...
گهر جو ته مـَـنجو - لالڻ! رات جو سنجهو،
دلبر! مورو ڏينديسانءِ...
(25)
لالڻ! مورو ڏينديسانءِ.
گاڏيءَ جو ٿي گس - منهنجو ناهي وس،
لالڻ! مورو ڏينديسانءِ...
گاڏيءَ جو ٿي ڪـِـلو - منهنجو ڪجانءِ بـِـلو،
لالڻ! مورو ڏينديسانءِ...
گاڏيءَ جو ٿي ناڙو - مون ڏي ڪجانءِ لاڙو،
لالڻ! مورو ڏينديسانءِ ...
گاڏيءَ جو ٿي ڦيرو - ڪري وڃ تون ڀيرو،
لالڻ! مورو ڏينديسانءِ ...
(26)
مان توجڪي ٻانهي هان، لاڏڪ! مورڪو چونديسانءِ .
جبل چون ٺوٺ - من جو مـِـٺڪو ڳوٺ،
منڪا مورڪو چونديسانءِ ...
جبل چون روهه - منهنجو ملڪ ڊوهه،
منڪا مورڪو چونديسانءِ ...
جبل جي ڍوري - ساري تنهنجي جهوري،
منڪا مورڪو چونديسانءِ ...
جبل جون واهيون - من ۾ ٻرن باهيون،
منڪا مورڪو چونديسانءِ ...
ڏاڙهيارو ڏيهه اُٺو - ”مزاراڻي“ جو پاڻي مـِـٺو،
منڪا مورڪو چونديسانءِ ...
(27)
توجڪي ٻانهي هان، لاڏڪ! منڪامورڪو چونديسانءِ.
ملڪ ته چون چيهو - گهڙي ڪا ته بيهو،
منڪا مورڪو چونديسانءِ ...
ملڪ ته چون لس - من جو ڏُور ته ڏس،
منڪا مورڪو چونديسانءِ ...
ملڪ ته چون ڀانا - مر ته هڻن طعنا،
منڪا مورڪو چونديسانءِ ...
ملڪ ته چون دڙي - دلڙي وئي آ اڙي،
منڪا مورڪو چونديسانءِ ...
(28)
لاڏڪ توجڪي ٻانهي ڙي، منڪو مورڪو چونديسانءِ .
اُٺ ته چون ڪارو - لالڻ وطن ورو،
منڪو مورڪو چونديسانءِ ...
اُٺ جي تان پٺي - تنهنجي قرب ڪـُـٺي،
منڪو مورڪو چونديسانءِ ...
اُٺ جو چون گاشو - لالڻ! چور ڪو پاسو،
منڪو مورڪو چونديسانءِ ...
(29)
توجڪي ٻانهي هان - لاڏڪ! منڪامورڪو چونديسانءِ.
اُٺ جو تان ڏند - لالڻ دل جو بند،
منڪا مورڪو چونديسانءِ ...
اُٺ جو تان گاشو - لاڏڪ چور ڪو پاسو،
منڪا مورڪو چونديسانءِ ...
اُٺن جو تان رند - لاڏڪ ڏورج پنڌ،
منڪا مورڪو چونديسانءِ ...
اُٺن جو تان گـَـس - ڏُور آهي ڏَس،
منڪا مورڪو چونديسانءِ ...
(30)
مان توجڪي ٻنهي هان، منڪا مورڪو چونديسانءِ.
ٻڪر ته ٻـُـٽو - ذات جو ڇـُـٽو،
منڪا مورڪو چونديسانءِ ...
ٻڪر ته ڪـُـرو - مـُـنجو مـِـٺڪو نـُـرو،
منڪا مورڪو چونديسانءِ ...
ٻڪريءَ سندي ڏاسَ - من جي مـِـٺڪي باسَ،
منڪا مورڪو چونديسانءِ ...
آئي ته ڪاري - ڄاڻ نه مونکي ڌاري،
منڪا مورڪو چونديسانءِ ...
(31)
مان توجڪي ٻانـِـهي هان، منڪامورڪو چونديسانءِ .
پکي چون ڪونج - ڏيئي وئين مونجهه،
منڪا مورڪو چونديسانءِ ...
پکي چون ڳيرو - سڄڻ! ڀڃ نه ڀيرو،
منڪا مورڪو چونديسانءِ ...
پکي چون وهيو - لالڻ رات نه رهيو،
منڪا مورڪو چونديسانءِ ...
پکي چون هيڙهو - گهڙي ڪا ته بيهو،
منڪا مورڪو چونديسانءِ ...
پکي چون هيڙهو - لالڻ! وسئي ويڙهو،
منڪا مورڪو چونديسانءِ ...
پکي چون ڀورو - لالڻ! ڪيئي ڇورو،
منڪا مورڪو چونديسانءِ ...
پکي چون تـَـلـُـور - لالڻ وڃي وهلور،
منڪا مورڪو چونديسانءِ ...
پکي چون ڪانگو - لالڻ! لاتئي سانگو،
منڪا مورڪو چونديسانءِ ...
(32)
مان توجڪي ٻانهي هان، لاڏڪ! منڪامورڪو چونديسانءِ .
ڪڻڪ جو تان لاب - لاڏڪ! ڏتئي آب،
منڪا مورڪو چونديسانءِ ...
ڪڻڪ جو تان ڦـُـلڪو - ڪر نه دلبر اُلڪو،
منڪا مورڪو چونديسانءِ ...
ڪڻڪ جي تان ڪانهين - لاڏڪ پاتي ٻانهين،
منڪا مورڪو چونديسانءِ ...
(33)
مان توجڪي ٻانهي هان، لاڏڪ! منڪامورڪو چونديسانءِ .
ڪاڪ جو ته ڪليو - لاڏڪ! رات ته جهليو،
منڪا مورڪو چونديسانءِ ...
ڪـُـنگري جي ته ٽڪ - لالڻ ڏسڻ جي سڪ،
منڪا مورڪو چونديسانءِ ...
مٿي تي ٿـِـي دِلو - لالڻ! ڪر ته بلو،
منڪا مورڪو چونديسانءِ ...
اوئي جو ته پاڻي - لاڏڪ سڏ ۾ ساڻي،
منڪا مورڪو چونديسانءِ ...
ٻير ڪو ته ٻـُـور - لاڏڪ! سنهڪو سور،
منڪا مورڪو چونديسانءِ ...
چيچ ۾ ته ڇلو - لالڻ! لڏ ته گـَـلو،
منڪا مورڪو چونديسانءِ ...
ڳاڙهڪو ته پاهڻ - من جو مـِـٺڪو واهڻ،
منڪا مورڪو چونديسانءِ ...
چولو اٿم ناسي - دل پئي آ ڦاسي،
منڪا مورڪو چونديسانءِ ...
وار ته چون ٻـَـٽـُـون - ساهه کي ته سٽون،
منڪا مورڪو چونديسانءِ ...
وار ته چون مـَـکيا - توجڪا مائٽ شڪيا،
منڪا مورڪو چونديسانءِ ...
ڪن جي ته والي - سر ڏنو مانءِ سوالي،
منڪا مورڪو چونديسانءِ ...
ڪڇ تي اَٿـِـي دلو - ڪرڪو منهنجو بلو،
منڪا مورڪو چونديسانءِ ...
چاريان پيو مال - هيڻا ٿيا ٿم حال،
منڪا مورڪو چونديسانءِ ...
اوئي جا ته بند - من جا ته مـِـٺڪا ڏند،
منڪا مورڪو چونديسانءِ ...
پکي ته چون ڏوريو - من تان جندڙن گهوريو،
منڪا مورڪو چونديسانءِ ...
(34)
لاڏڪ تو جڪي ٻانهي ڙي، منڪومورڪو چونديسانءِ.
حـُـقي جي ته چـَـٽَ - لالڻ نه هـُـئين مٽ،
منڪو مورڪو چونديسانءِ ...
حـُـقي جو ته پاڻي - لالڻ نه هئين ساڻي،
منڪو مورڪو چونديسانءِ ...
حـُـقي جي ته ڳوٽي - سنگت نه ڪر کوٽي،
منڪو مورڪو چونديسانءِ ...
مٿي ۾ ته سڳي - لالڻ ملڪ ۾ ٺڳي،
منڪو مورڪو چونديسانءِ ...
نڪ ۾ ته ڦـُـلي - لالڻ توجڪا رُلي،
منڪو مورڪو چونديسانءِ ...
(35)
مان توجي ٻانهي هان، لاڏڪ! منڪامورڪو چونديسان.
جـُـوجڪو(1)
ماريوسي - وطن پنهنجو ساريوسي،
لاڏڪ! منڪا مورڪو چونديسان...
جـُـوجڪو ته بلا - من کي لڏڻ جي صلاح،
لاڏڪ! منڪا مورڪو چونديسان...
جوجڪو ته ماريوسي - عرش ۾ ناريوسي(2)
،
لاڏڪ! منڪا مورڪو چونديسان...
(36)
نماڻا ادل! مورو چوان...
جبل چون ڪارو - ورندو منهنجو وارو،
نماڻا ادل! مورو چوان...
جبل چون ڪچو - لالڻ مون سان سچو،
نماڻا ادل! مورو چوان...
ملڪ ته چون ٿر - ڏيئي وراڪو ور،
نماڻا ادل! مورو چوان...
ملڪ ته چون ڪامون - اچي سڄڻ ٿي سامهون،
نماڻا ادل! مورو چوان...
(37)
نماڻا ادل! مورو چوان.
وڻ جي چون تاري - ڳڻتين آهيان ڳاري - چغل توتي چاري،
نماڻا ادل! مورو چوان...
وڻ ته چون ڀـُـڪ - ڪونهي مو ن کي سـُـک - جيءُ جنڊيءَ چاڙهيو ڏک،
نماڻا ادل! مورو چوان...
وڻ ته چون ڄار - واڳ مون ڏي وار - جيئن نه تو کان ڌار،
نماڻا ادل! مورو چوان...
وڻ جو چون ٿـُـڙ - لهي ويندو لڙ - ماڻهو ڏسي نه مـُـڙ،
مٺڙا ادل! مورو چوان...
ڍاٽي چون رڙيو - انگڙو تو سان اڙيو - جيئڙو توسان جڙيو،
مٺڙا ادل! مورو چوان...
(38)
نماڻا ادل! مورو چوان.
ملڪ ته چون جهمپير - دلبر! تو لاءِ دلگير - تنهنجو لڳم تير،
نماڻا ادل! مورو چوان...
ملڪ ته چون دلي - منڙو ويئڙو ملي - محب ويا هلي،
نماڻا ادل! مورو چوان...
ملڪ ته چون ’سـَـري‘
+
- ماس ويو ٿم ڳري - چاڪن دل ڪئي چري،
نماڻا ادل! مورو چوان...
ملڪ ته چون ”ڪلو“
+
- ڇپر تنهنجو جهلو - سڀ هيڪاندا هلو،
نماڻا ادل! مورو چوان...
ملڪ ته چون سنڌ - جلي تو لاءِ جند - هلي ڏس رند،
نماڻا ادل! مورو چوان...
ملڪ ته چون حـَـب - توکي سارين سڀ - ميلو ڪندو رب،
نماڻا ادل! مورو چوان...
(39)
مٺو! ڪو مورو چوئين.
شهر ته منهنجو ننگر - کامي منهنجو اندر،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
ننگر جو ته ٿاڻو - منهنجو من ويڳاڻو،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
ننگر جا ته لـَـس - ڏسان تنهنجا گس،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
ننگر جي ته ٽيشن - وڻي تنهنجي فيشن،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
(40)
مٺو! ڪو مورو چوئين.
اُٺ چون مهري - گڏجي کائون طهري،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
اُٺ چون باري - ڳالهه نه ڪر کاري،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
اُٺ جو چون ٿوهو - ڏٺم تنهنجو جوهو،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
اُٺ جو چون پلڻ - وڻي تنهنجو هلڻ،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
اُٺ جو چون پاکڙو - دوست اٿم ننڊا کڙو،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
اُٺ جي چون جهـُـل - وڌيڪ نه رل،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
اُٺ جي چون مـَـهار - اچي سور ٻهار،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
اُٺ جو چون گاشو - دلبر منهنجو خاشو،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
(41)
مٺو! ڪو مورو چوئين.
مينهـِـن جي چون چال - هيڻا ٿيم حال،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
مينهن ته چون ڀوري - ڳالهه ڪر پوري،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
مينهن چون ڪاري - توسان منهنجي ياري،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
منهن چون ڪـُـنڍي - نيشاني ڏي مـُـنڊي،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
مينهن جي تان پـُـٺي - تنهنجي قربن ڪـُـٺي،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
مينهن جا چون سڱ - سهڻا تنهنجا لڱ،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
مينهن جو تان گوڏو - اچ دلبر! اوڏو،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
مينهن جو تان کـُـر - گهڻو مون کي گهـُـر،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
مينهن جو تان پڇ - ڪين مون سان ڪڇ،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
مينهن جو تان اوهه - رستي ۾ اٿم روهه،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
مينهن جا چون ٿڻ - تو ۾ محبت جا مڻ،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
مينهن جو چون کير - توکي آڻيندو پير،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
مينهن جو تان گاهه - تو ۾ منهنجو ساهه،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
مينهن جو تان چـَـرڻ - ڏکي پريت پـَـرڻ،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
مينهن جي تان وَڇ - سور مون کان پـُـڇ،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
مينهن جو تان پاڏو - اٿم سورن جو گاڏو،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
الله توکي آڻيندو ڪالولي چوئين، ور منهنجا جاني،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
(42)
مٺو! ڪو مورو چوئين.
ڏاند چون ڪاڇي - تنهنجي آهيان ساٿي،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
ڏاند چون وهڙو - ٻئي جو ڪم ڪهڙو،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
ڏاند جي چون ويهڪ - جيءَ ۾ پيم چهڪ،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
ڏاندن جون ته جوڙيون - وڇايان تولاءِ سوڙيون،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
(43)
مٺو! ڪو مورو چوئين.
گهوڙو چون سنجاف - پاڻ گهمون پنجاب،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
گهوڙي مٿي لانگ - اٿم ملڪ جي تانگهه،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
گهوڙي مٿي تل - اُٿي مون سان هل،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
گهوڙي مٿي ٿڙو – مون کي سمجهه نه ڪڙو،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
ٿڙي مٿي رک - هجي توسان ٻک،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
گهوڙي مٿي هنو – مون کي هڻين ٿو کـَـنو،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
گهوڙي مٿي تنگ - سهڻو تنهنجو رنگ،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
تنگ ۾ چون ڪشو - نه ڏي تون گشو،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
ڪشي منجهه ڪـَـڙِي - توسان دلڙي اڙي،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
گهوڙي جو لغام - سڻج منهنجو پيغام،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
گهوڙي جي تان واڳ - مٺو تنهنجو راڳ،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
گهوڙي جي مـُـڇـِـي – مون کي مارج پـُـڇي،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
گهوڙي جــــو تــــــه ڪـِـلـــو - ڪــــج منهنجو بــــلـــو،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
گهوڙي جا ته ڪن - ڪونهي منهنجو سن،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
(44)
مٺو! ڪو مورو چوئين.
ٻنيءَ جو ته ٻارو - پوي پيو پارو،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
ٻاري ۾ ڪا اَڏ - ڪريان توکي سڏ،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
اَڏ جي ڪا ڪـُـنڊ - هڻي وئين جهـُـنڊ،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
ٻنيءَ جو ته هر - پڇان تنهنجو گهر،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
ٻنيءَ جو ته ٻـِـج - لهي وڃي ٿو سج،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
ٻنيءَ جو ته ڪانو - هڻ نه مون کي طعنو،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
(45)
مٺو! ڪو مورو چوئين.
جسيري جون ڪنڊيون - نيون دليون ڳنڍيون،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
ڪنڊين جي ته پاڙ - سينو نه تون ساڙ،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
ڪنڊين جو ته ٿڙ - دشمن ڪري لـُـڙ،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
ڪنڊين جا ته ڏار - دلبر نه ٿي ڌار،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
ڪنڊين جون ته لامون - هڪٻئي کي ڏسي کامون،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
ڪنڊين جا ته پن - ڪج قرب مان ڪـَـن،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
ڪنڊين جو ته ٻـُـور - قرب نه ڇڏيو مور،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
ڪنڊين جا ته سڱر - ڇالاءِ ڪرين ڏمر،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
ڪنڊين جون ته ٽاريون - ويهي رات گذاريون،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
ڪنڊيءَ جو ته ڪنڊو - تاڻ نه مون سان تندو،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
(46)
مٺو! ڪو مورو چوئين.
وڻ ته چون وونئڻ - ڪجان ڪو سوڻ،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
وونئڻ جو ته پـَـن - نه ڪو خيال اٿن،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
وونئڻ جون ته لامون - ڏسيو پيا کامون،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
ونئڻ جي ته چوٽي - آءُ انجام تي موٽي،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
وونئڻ جي ته ڦـُـٽـِـي - تنهنجي گهـُـورن گهـُـٽي،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
ڦٽيءَ ۾ ته ڪـَـڪڙو - دلبر! اچ تڪڙو،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
وونئڻ جي ته پاڙ - سينو نه منهنجو ساڙ،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
بانٺ جو ته ٿـُـڙ - پاڻي ڀريو لـُـڙ،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
بانٺ جو ته چورو - سنگت جو آءٌ گهورو،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
(47)
مٺو! ڪو مورو چوئين.
ڍوري جا ته بند - سورن جهليا سنڌ،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
ڍوري جو ته پيٽ - مليان تولاءِ ميٽ،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
ڍوري جي ته وارِي - پاڻ تي چغل چاري،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
ڍوري جون ته لـَـيـُـون - رڌيان تو لاءِ سـَـيـُـون،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
ڍوري چرن ڌڻ - وڻن وطن جا وڻ،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
(48)
مٺو! ڪو مورو چوئين.
چون اُڀريو چنڊ - سهڻل جوٽيو جنڊ،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
چون اُڀريو تارو - سڄڻ ورايو وارو،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
چون اُڀريو وڇون - ڪنهن کان ڏس پـُـڇون،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
چون اُڀريون ڪـَـتيون - مـُـنجهي ويم متيون،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
چون اُڀريا ٽيڙُو - منهنجو ويسُ گيڙو،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
چون اُڀريو سج - اچي ويجهو ٿـِـج،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
(49)
مٺو! ڪو مورو چوئين.
چـِـٽيل چون کـَـٽ - تون ته اکيون پـَـٽ،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
کـَـٽ جو تان پائو - سـُـهڻا! هـُـجـِـين سائو،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
کـَـٽ جي تان اِيس - ڪر نه ايڏا ڪيـِـس،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
کٽ جي تان اُپرِي - اونَ اندر ۾ اُڀري،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
کـَـٽ جو تان واڻ - وٺيو هل ساڻ،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
کـَـٽ جي تان نـَـهورَ - سهڻا! آهين سڌر،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
(50)
مٺو! ڪو مورو چوئين.
چون مٿي تي دِلو - منهنجو ڪج ڪو بلو،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
دِلي جو ته ڪـَـنو - مون تو لئي رنو،
مٺو! ڪو مورو چوئي ن...
دلي جو ته ترو - پيو نه تنهنجو پرو،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
دلي جو ته چـِـٽُ - ڪونهي منهنجو مـِـٽُ،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
دلي جو ته پاڻي - ٿج مرشد ساڻي،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
(51)
مٺو! ڪو مورو چوئين.
هوءَ جا چون ڪانچ - ڪريان تنهنجي جانچ،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
ڪانچ جو اُبداڻو - هت لکيل ان داڻو،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
ڪانچ جي ته ڊيگهه - ڪر اچڻ ۾ سيگهه،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
ڪانچ جو ته ور - مون سان پير ڀر،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
ڪانچ جو ته ڀڱ - ڇنج نه سڱ،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
ڪانچ جو ته کـُـڻ - عرض منهنجو سڻ،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
ڪانچ جو ته پانچو - مون وٽ سورن سانچو،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
(52)
مٺو! ڪو مورو چوئين.
نڪ ۾ چون نٿ - کڻان پيئي هٿ،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
نٿ جا ته مڻيا - راتيون ڏينهن ڳڻيان،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
نٿ جي ته ڏانوڻي - وسي مينهن سانوڻي،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
نٿ جو ته ورُ - پڇان تنهنجو گهر،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
نٿ جو ته سڳو - تو انجام آهي ڀڳو،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
نٿ جي ته لعل - ڪر مون تي ڀال،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
(53)
مٺو! ڪو مورو چوئين.
گاڏيءَ جي ته ريل - سهڻا اچ سويل،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
گاڏيءَ جي ته سيٽي - آهيان تو لاءِ بيٺي،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
گاڏيءَ جو ته ڪڙڪو - ماري تنهنجو دڙڪو،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
گاڏيءَ گاڏو هڪ - آهي تنهنجي سڪ،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
گاڏيءَ گاڏا ٻه - ڪجهه نه مونکي چئه،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
گاڏيءَ گاڏا ٽي - آهن سور سر تي،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
گاڏيءَ گاڏا چار - ڀلي آئين يار،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
گاڏيءَ گاڏا پنج - تنهنجي گهوڙيءَ سونا سنج،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
گاڏيءَ گاڏا ڇهه - اچي مون سان ٻـَـهه،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
گاڏيءَ گاڏا ست - لکان تو ڏي خط،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
گاڏيءَ گاڏا اَٺ - هيءَ نشاني وٺ،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
گاڏيءَ گاڏا نـَـوَ - سور آهن سـَـوَ،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
گاڏيءَ گاڏا ڏَههَ - پيو سور سـَـهه،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
گاڏيءَ گاڏا ويهه - ساريان راتيان ڏينهن،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
(54)
مٺو! ڪو مورو چوئين...
پـَـتي جو يڪو - منهنجو انجام پـَـڪو،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
پتي جي ٻـِـڪَ - مونکي تنهنجي سڪ،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
پتي جي ٽـِـڪَ - ڇو ٿو ڪرين لـِـڪ،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
پتي جي چونڪ - دشمن ڪـَـن پيا ڀونڪَ،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
پتي جي پـَـنجي - سورن گهوڙي سـَـنجـِـي،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
پتي جي ڇـَـڪـِـي - پنهنجي ياري پـَـڪـِـي،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
پتي جي سـَـتـِـي - تو ۾ منهنجي پتـِـي،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
پتي جي اَٺي - وڃج نه هتان اُٿي،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
پتي جي نائـِـي - اڄ واڌائي آئي،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
پتي جي ته ڏَهـِـي - سڄڻ ڪيم سهي،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
پتي جو گولو - لاهي ڇڏ ڀولو،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
پتي جي راڻي - رکان تو لاءِ پاڻي،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
پتي جو ٻارهو - اڄ اچڻ جو وارو،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
پتي جو رنگ - نه ٿيءَ تون تنگ،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
پتي جو ڪارو - هاڻي منهنجو وارو،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
پتي جو لال - سڪندي ٿيڙم سال،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
پتي جي هـَـٿ ٻول - نه مونکي راهه ۾ رول،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
پتي جي هـَـٿ موٽ - لڳل آهي چوٽَ،
مٺو! ڪو مورو چوئين...
|
