|
شيخ اياز
ڏِسُ هي ڦول ڦلارَ ۾،
رهيڙي جي ڏارَ ۾!
نيٺ ته سڀ ڪجهه ڇڏڻو آهي.
چانڊوڪيءَ ۾ ڪيئي چؤنرا، ڪيڏا جوڙا پيارَ ۾!
نيٺ ته سڀ ڪجهه ڇڏڻو آهي.
ڪيڏا گيت سمايل آهن، تنبوري جي تارَ ۾؟
نيٺ ته سڀ ڪجهه ڇڏڻو آهي.
لُنءَ لُنءَ ڪيسين لرزش هوندي، واريءَ جي ٿڌڪارَ ۾؟
نيٺ ته سڀ ڪجهه ڇڏڻو آهي.
ڪئن چئجي، ڪيسين رهڻو آ، مٽيءَ جي مهڪارَ ۾؟
نيٺ ته سڀ ڪجهه ڇڏڻو آهي.
تنهنجا وارَ گهٽائون ٿيندا، ڇا اڳتي انڌڪارَ ۾؟
نيٺ ته سڀ ڪجهه ڇڏڻو آهي.
هر ماڻهوءَ جئن لَڏڻو آهي
ٻيو ڪوئي گهر اَڏڻو آهي.
 |
