| 
					
					 | 
					
					
						
							
								| 
								 | 
							 
							
								
					
						
							
								| 
								
								 | 
							 
							
								| 
								 
								
								  
								
								
								*** 
								
								
								  
								
								
								ڀَرتَ ڀَرتَ ڪُڙتي مان 
								
								
								مان سندءِ انارن کي 
								
								
								راهه تان ڏسان ٿو پيو؛ 
								
								
								ڪَنڌ کي جهُڪائي تون 
								
								
								مُرڪندي هلي ويئينءَ 
								
								
								مان اڃان ڏسان ٿو پيو. 
								
								
								  
								
								
								  
								
								
								*** 
								
								
								  
								
								
								آءٌ تنهنجي ڀرسان هان- 
								
								
								انب تنهنجي ڇاتيءَ تي 
								
								
								اِئن لُڏي رهيا آهن، 
								
								
								ڄڻ ته ڪوئي واچوڙو 
								
								
								اوچتو اچي ويو آ، 
								
								
								وڻ ڌڏي رهيا آهن. 
								
								
								  
								
								
								  
								
								
								*** 
								
								
								  
								
								
								ڀرتري هريءَ وانگر 
								
								
								ڪالهه هي چيو هو مون 
								
								
								”رات جيڪا گذري وَئي 
								
								
								”چاندنيءَ ۾ چمڪي 
								
								
								”ڄڻ ته لهر سنڌوءَ جي 
								
								
								”سمنڊ ڏانهن موٽي وَئي“ 
								
								
								  
								
								
								  
								
								
								*** 
								
								
								  
								
								
								رات مُنهنجي زخمن تي 
								
								
								پنهنجا چَپَّ مرهم جئن 
								
								
								تو رکيا هيا پياري، 
								
								
								منهنجي روح ۾ ڪيڏا 
								
								
								ڪالهه گلاب ڪاري جا 
								
								
								گُل ٽڙيا هيا پياري! 
								
								
								  
								
								
								  
								
								
								*** 
								
								
								  
								
								
								مان جو تنهنجي پهلوءَ ۾ 
								
								
								روز ايئن سمجهان ٿو 
								
								
								زندگيءَ جو ميلو هان، 
								
								
								ڪنهن کي هي ٻُڌايان مان 
								
								
								هر خوشي غم آميز آ 
								
								
								مان جڏهن اڪيلو هان. 
								
								
								  
								
								
								  
								
								
								*** 
								
								
								  
								
								
								اُسَّ ۾ ڪَڙهي پياري 
								
								
								تنهنجي سائي وڻ هيٺان 
								
								
								پلَ ٻه چار ويٺو هان، 
								
								
								تنهنجِيَ چهچ ٽاريءَ جئن 
								
								
								هيءَ ڳراٽڙي، منهنجو 
								
								
								آ بچاءُ آرهڙ کان. 
								
								
								  
								
								
								  
								
								
								*** 
								
								
								  
								
								
								چنڊ چوٿ جو آ، يا 
								
								
								سينڱ ڪام جي آهي! 
								
								
								راتڙي ٿڌيري آ، 
								
								
								ها، اڃا ته آرهڙ آ 
								
								
								پو به انگَ چئن آهن 
								
								
								پيار مُند ڦيري آ. 
								
								
								  
								
								
								  
								
								
								*** 
								
								
								  
								
								
								تون اڃا لڄاري آن: 
								
								
								اِئن ڇُهاوَ ۾ پياري 
								
								
								مون سان تنهنجي ڇاتي آ، 
								
								
								رات جي ڪَسوٽيءَ تي 
								
								
								چنڊَ بانڪيءَ وانگر 
								
								
								ڄڻ ته ليڪ پاتي آ. 
								
								
								  
								
								
								  
								
								
								*** 
								
								
								  
								
								
								شام ٿي وَئي آهي 
								
								
								پيار ۾ کڙي آهين 
								
								
								نِير جي لڙِي آهين؛ 
								
								
								دير ٿي وَئي آهي 
								
								
								تون وڃڻ نه ٿي چاهين 
								
								
								ڪيتري ڪڙِي آهين! 
								
								
								  
								
								
								  
								
								
								*** 
								
								
								  
								
								
								شام آهه سانوڻ جي 
								
								
								تو چيو، ”وڃان ٿي مان 
								
								
								”ٿي اچي گهٽا ڪاري“؛ 
								
								
								چَڳَّ کي چُمي تنهنجي 
								
								
								مون چيو ته ”ترسي پَئهُ 
								
								
								”رات آهه متواري“ 
								
								
								  
								
								
								  
								
								
								  
								
								
								*** 
								
								
								  
								
								
								مُرڪندي اچين ٿي تون 
								
								
								چَنڊَ جيئن ماٿـٖـي تي 
								
								
								بِنديا لڳائي ٿِي، 
								
								
								ڪا جُڳن جي جوت آهي 
								
								
								جا اُداس نيڻن ۾ 
								
								
								اوچتو جڳائِي ٿِي. 
								
								
								  
								
								
								  
								
								
								*** 
								
								
								  
								
								
								آسمان ۾ بادل 
								
								
								آءٌ ۽ جڳت لِيلا 
								
								
								پيارُ ڪيئي پرڇايون! 
								
								
								مينهن ٿو پوي ڏاڍو 
								
								
								دل چوي پئِي ته اڃان 
								
								
								رات تائين ڳالهايون. 
								
								
								  
								
								
								  
								
								
								*** 
								
								
								  
								
								
								ماٺ ميٺ ۾ بيٺا 
								
								
								ڏينهن جو ڏسي توکي 
								
								
								ڀانءِ ڪُجهه ته سوچن ٿا، 
								
								
								سرَوَ جا ٽِڪُنڊا وڻ 
								
								
								ساري رات ٽيڙن سان 
								
								
								جو رهاڻيون ڪَن ٿا. 
								
								
								  
								
								
								  
								
								
								*** 
								
								
								  
								
								
								اُڀَّ ۾ ڪتيون ڏسندي 
								
								
								هُن چيو، ”سکي، سَيّان 
								
								
								”اڄُّ رات ڪونه آيو، 
								
								
								”پهر رات باقي آ 
								
								
								”چِتُ چَين ڪِئن پائي 
								
								
								”هاءِ هاءِ ڇو نه آيو!“ 
								
								
								  
								
								
								  
								
								
								*** 
								
								
								  
								
								
								”روز ڪيف آهين 
								
								
								”چاندنيءَ جي پاڇي ۾ 
								
								
								”روز روز پيئين ٿو! 
								
								
								”ڇو رُسي ويو آهين 
								
								
								”جام جي سهاري ڇو 
								
								
								”مون سواءِ جيئين ٿو؟“ 
								
								
								  
								
								
								  
								
								
								*** 
								
								
								  
								
								
								اڄ تو پنهنجي سيني تي 
								
								
								گُل عجيب مينديءَ سان 
								
								
								ويهي ٺاهيا آهن، 
								
								
								رنگ هِي ڪٿي ڪنهن ۾ 
								
								
								ڪيئي گُل پرين منهنجا 
								
								
								مون به چاهيا آهن! 
								
								
								  
								
								
								  
								
								
								*** 
								  
								
								
								
								 (وڌيڪ 
								پڙهو)  | 
							 
							
								| 
								 
								
								
								
								
								نئون 
								صفحو --  
								
								
								
								ڪتاب جو ٽائيٽل صفحو
								 
								
								 
								ٻيا صفحا
								1
								2
								3
								4
								5
								6
								7
								8
								9
								10
								11
								12
								13
								14
								15
								16 
								
								
								هوم پيج 
								-  
								- 
								
								
								
								لائبريري 
								ڪئٽلاگ  | 
							 
						 
					 
								 | 
							 
						 
					 
					 |