|
شاعري
ڇا عمر ڪيا ڌوڪا،
ڪنهن وقت کجورين تي ٿا ياد اچن ڏوڪا.
*
ڪلهه ٻَکِ اسان ٻيئي،
ٿا انب لڏن وَڻ ۾، تون ياد اچين پيئي.
*
کَٽ واڻَ بنا ڇا هي؟
هي تانگَهه سندءِ دل ۾، ڪنهن تاڻَ بنا ڇاهي؟
*
ڪيڏيون نه ڪَپر چوٽيون!
ميهار ڪٿي آهي مينهون ته اچن موٽيون!
*
ٿي اُٺّ ڏِنا لوڏا،
اي ڪنوار ورايا تو، ڪئِن چنڊ کِڙي گوڏا؟
*
جنهن وقت ڪَتِي ايندي،
تنهن وقت تتر کرڙي تو لاءِ نهاريندي!
*
اِئن چَٽّ هُئينءَ ڇوري!
پر هونءَ ڇُهڻ ۾ ڄَڻ تون پَٽّ هُئينءَ ڇورِي!
*
گوڏو نه گَڏي وهندينءَ؟
هي پِينگهَه جڏهن هَلندي لوڏو نه گَڏي وِهندينءَ؟
*
اڌ راتِ اِئين ڪنهن سان،
تو چنڊ لِڪي وڻ ۾ ڪئي باتِ ائين ڪنهن سان؟
*
اڌ رات، چُميون ڏيئي،
هي بلب ڪٿان آندءِ، ڪيڏو نه ٻَرين پيئي!
*
اَڄ سرد هوا آهي،
ٿي باهه ٻَري ڀرسان ۽ پيارُ جدا آهي!
*
ڪيڏو نه ڪَجل نيڻَن!
تو ڏانهن پَريان تاڙي ٿي رات ڏٺو سيڻَن!
*
اڌ رات حويليءَ مان،
ڪيڏانهن وڃين پيئي تون سَڙڪَ اَڪيليءَ تان؟
*
جنهن وقت ملين ٿي تُو،
تنهن وقت وڇوڙي جا ٿا ڏَنگَ هڻن ڏينڀوُ!
*
ڪلهه سوٽَ هُيئِه سينو،
تو لاءِ پيو روئي اڄ رات ته آئينو!
*
هي مينهن مَهل آهي،
ڏس آنءُ اڪيلو هان تو ۾ ته ڪَهل نَاهي!
*
ڪيڏانهن وڃين ٿي تون؟
اڳتي ته گجي ٿو رِڻ جيڏانهن وڃين ٿي تون!
*
ڪيڏي نه مِٺِي ٻولِي!
تو پَٽّ ڏٺو هوندو، ان جيِئَن نه پاٽولِي!
*
اَچ ويهُه گهَڙي، ڀَرسان،
مون سَنجَ وڌا گهوڙي، تو لاءِ پيو تَرسان!
*
تنهن وقت رُلِي ويندينءَ
هي راهه سڌِي جي تون ڪنهن وقت ڀُلي ويندينءَ.
*
ٿو ڳالهِه ڪَندي ٻَهڪين؟
ڪنهن ساڻُ لَوَڻ ۾ هَئن ڇا لاءِ پيو سَهڪين؟
*
ٿي ڪالهه نَچِي ڪوڻي،
ڇا لاءِ ڇِڳِي آهي تو هيءَ ڪَچِي ڪوڻِي؟
*
دِل ڪانه ڀَرِي آهي
پر پيار ٿَڪو آهي ۽ رات ٺَرِي آهي!
*
تون آءُ بنا اُلڪي!
آڪاسَ وِسايو آ، اڄ راتِ ستارن کي.
*
اڄ رات ڪِٿي آهين؟
ٿي سال ويا ڪيئِي ٻيهار مِلي ناهين!
*
ٻيهار سرِنَهن گل ڪيا،
تون آنهه ڪِٿي خوشبو؟ ٿي سانجِهه، پَکين هُل ڪيا.
*
دل آهه چڪُيءَ ٿيڙِي،
ٿو آنءُ کڻان تُنهنجِي اڄ رات ته ساهيڙِي.
*
ڪيڏانهن وئي آهين؟
تو نانهه اُها خوشبو، ٻي ڏانهن وئي آهين!
*
اڌ
–
رات، اَچي پيئي،
ميهار ملڻ ويلا، هو روڊُ ٽَپي پيئي.
*
ڇا نانءُ ڏيان توکي؟
جي گُلّ ڇِني ايڏا ٿو آنءُ ڏيان توکي!
*
اي ڪاش سدائين تون،
مون لاءِ هجين نورِي ۽ وَنجَهه هلائين تون!
*
ڪيڏو نه ڪُڙهي پيئِي!
تون ڪو نه جڏهن آئينءَ دل رات لُڙهي پِيئي.
*
ڪُوڙِي نه ڪڏهن ٿيندينءَ،
اڄ چَنڊ اَٿِي چوڏيِنهن، پَر پو به لِڪي ايندينءَ!
*
جَنهن ڏانهن ڏسان ٿو اِئن،
اي روز
–
ازل! تنهنجي ڇا باکَ هُئي اُن جِئن؟
*
ڪيڏو نه رُني آهينَ
ڪلهه رات ته ڏيڍوڻي، اڄ رات مُنِي آهين!
*
تو ڏانهن نهاريان ٿو،
تون آنهه اُها جنهن تي مان ساهُه به واريان ٿو!
*
سپنا نه اَچو اُڀرِي!
اڄ ڪالهه ته هوءَ ناهي اڄ ڪالهه ته آهي ٻِي!
*
ڪيڏانهن پئي ڪاهِين
جئن باکَ ڦٽي ٽانِگر تون ايئَن ٽِڙي آهين!
*
هي ڏس ته گُلابِي گل
آ ماڪ پئي اُن ۾ ڪيڏو نه شرابِي گُل!
*
تون نانهه رَهِي ساڳِي
ڄڻ واڳ ڇِڄِي پيئي جنهن ساڻُ هُئِينءَ واڳِي.
*
پائي به نه پاتو مون
هِي چنڊُ نديءَ ڪيسين؟ ڇو ايءُ نه ڄاتو مون.
*
ٻي لاءِ مَرين پيئي!
هي ڳالهه ڳَڙي وانگر ڇا لاءِ ڪَرين پيئي؟
*
وَل پَٽِ نه گِدرَن جي!
ڪلهه رات جَهلي هَٿ کي تو ڳالهه ڪَئِي تَن جي.
*
آ اُڃَ ڪيو آتو!
ڇُلڪي نه پوي هاڻي ائن جام ڀريو آ تو!
*
آ نِنڊَ به مڌُ ماتِي.
ڄڻ ٿيڙَ پئي کائي تو لاءِ وِجهي جاهتِي!
*
(وڌيڪ پڙهو) |
