| 
								 
								
								  
								
								  
								
								مومَل ته ڇَڏيو راڻو، 
								
								سوُمَل، نه سُتي راتيون مَنُ اَڄّ به ويڳاڻو! 
								
								* 
								
								تون خُوابُ ته ڪو نه آهين؟ 
								
								جو آب اَندر لرزي، مهتابُ ته ڪو نه آهين؟ 
								
								* 
								
								اڄ پياسَ لڳِي ڏاڍي، 
								
								اي پيار ڪِٿي آهين، آ تاسَ لڳي ڏاڍي! 
								
								* 
								
								وَئِي عُمر ڪُراڙِي ٿي، 
								
								ٿي دل ته چيو ڏاڍو ٻيهارَ ڪهاڙِي ٿي! 
								
								* 
								
								ڪيڏي نه حَسِينُ آهين؟ 
								
								ٻي لاءِ هجين ڇاڀِي، مون لاءِ ته دينُ آهين! 
								
								* 
								
								  
								
								
								 
 
								  
								
								اڄ نِنڊَ ڦِٽِي آهي، 
								
								تون ياد اچين ٿِي پَئِي، ڇا ياد چٽِي آهي! 
								
								* 
								
								اي 
								ڇيلَ ڇٻيلي تُون، 
								
								ڪيڏانهن هلي آهين، اڌَ راتِ اڪيلي تُون؟ 
								
								* 
								
								ڇوري ته رُڳي ناهي! 
								
								ٻَڪرارِ 
								کنوڻ آهي، گهَرِ پو به پُڳي ناهي! 
								
								* 
								
								جي ڳالهه کُٽِي کَٽَ ۾، 
								
								ٿو ڪيرُ ڏسي ڪنهن جي ڪلهه رت ڄُنڊا پَٽَ ۾! 
								
								* 
								
								تو کان به مِٺِي آهي؟ 
								
								توکي ته ڏٺو ناهي، ماکِي ته ڏِٺي آهي! 
								
								* 
								
								  
								
								تون سَڏُ هنئينءَ سَرتِي! 
								
								ڇا وَجهُه وڃايو مون توکان نه چُمِي وَرتِي؟ 
								
								* 
								
								اَچُ، شيامَ ڳَڻيون گوپيون! 
								
								ڄڻ آنءُ کَنڀيون آهن، توکان به گهڻيون گوپيون! 
								
								* 
								
								ڇا لاءِ جُدا آهين، 
								
								اي عشق ڀَلِي آئين تون ئي ته خُدا آهين. 
								
								* 
								
								هو چَپَ گُلابي ها، 
								
								جن ماڪَ جيان پِيتو، ڪيڏا نه شرابي ها! 
								
								* 
								
								تون آءُ، سَهيلي آن! 
								
								ٿِي ناوَ اچي تون ڏي ڇو اِيئَن اَڪيلي آن! 
								
								* 
								
								
								 
 
								  
								
								تو لاءِ ته سانورڙِي، 
								
								مون چَنڊُ جَهليو آهي، ڪُجهه بيهه ته بانورڙِي! 
								
								* 
								
								ڄڻ جيءُ جَهٽين ٿِي تون! 
								
								جئن ٽار نِوائِين ٿِي، رابيلَ پٽين ٿي تون. 
								
								* 
								
								ڇا پيارَ سچا آهن؟ 
								
								مون کي به ته تو وانگر ڪجهه ٻار ٻچا آهن! 
								
								* 
								
								تو ساڻُ سَجائِي وَئِي، 
								
								ٿو ڪير چَوي مُنهنجي اِئن عمر اَجائِي وَئِي! 
								
								* 
								
								گُل مَهر کڙِيا آهن 
								
								جِئَن ماڪَ پَئِي آهي تو جِيئَن ٽڙيا آهن! 
								
								* 
								
								
								 
 
								  
								
								هڪ راتِ اُڌاري ڏي! 
								
								اي عُمرِ! پِرينءَ سان ٻِي برسات اُڌارِي ڏي! 
								
								* 
								
								تون وَٽِ به گهَڻِ گوپيون، 
								
								اي شيام سنڌؤَ ڀرسان مُنهنجون به ته ڳَڻِ گوپيون! 
								
								* 
								
								اوهِي نه پَهي آهي، 
								
								جا عمر رهِي آهي تو لاءِ رهي آهي. 
								
								* 
								
								اڄ رات اَڇِي آهي، 
								
								ڦاساءِ انهيءَ کي تون  ماڱر به مَڇِي آهي! 
								
								* 
								
								تون پاڻ هَلي آئين، 
								
								اي عشق فرشتي جئن هيڏانهُن ڀَلِي آئين! 
								
								* 
								
								
								 
 
								  
								
								جنهن وقت مجاز آهين، 
								
								اي عشق عبادت آن تون عين نماز آهين! 
								
								* 
								
								تون راتِ لِڪي ايندينءَ، 
								
								جنهن وقت به چانڊوڪي ٿورِي به ڦِڪي، ايندين! 
								
								* 
								
								ڇا رَبَ رکيون مُنهنجون؟ 
								
								تو ڏانهن ڏسڻ ڪارڻ هر وقت اَکيُون منهنجون! 
								
								* 
								
								اي پوپٽڙا ڪيڏانهن؟ 
								
								هي گُل ته ڇڻي ويو آ، ٻيا واسَ وَيا ڪيڏانهن؟ 
								
								* 
								
								هي چَپَ چَپن وانگر، 
								
								مون سان ته مليا آهن درياهَ 
								– 
								ڪَپن وانگر! 
								
								* 
								
								
								 
 
								  
								
								ڇا چَڳَ 
								– 
								سڳنڌ آهي! 
								
								ڪيڏا نه بسنت اُن ۾ ڇا سَڳَ 
								– 
								سُڳنڌ آهي. 
								
								* 
								
								برساتِ ڏِسي پيئي، 
								
								ڇا هيءَ اُها آهه جا ڪلهه راتِ ڏِسي پيئي؟ 
								
								* 
								
								ڪنهن جاءِ ته هوندينءَ تون؟ 
								
								مون کي ته وساريو ٿي ٻي لاءِ هوندينءَ تون! 
								
								* 
								
								ڪيڏو نه وڻين ٿي تون، 
								
								برسات جيان ڇَن مان، هر روز ڇڻين ٿي تون! 
								
								* 
								
								سَڀ چاهَه پَيا چاهيون، 
								
								درياهه جيان دل آ، مون لاءِ سَوين سانِهيون! 
								
								* 
								
								
								 
 
								  
								
								وسرن نه گهِٽيُون ۽ گهَرَ، 
								
								تون 
								آنهه اَکين اڳيان، هن وقت به هاٿيدرَ! 
								
								* 
								
								ڏوريون به ته ڏِسُ پَٽَ جون! 
								
								هي پيار به پيار آهي، ايڏي ته نه ڏي سَٽ تون! 
								
								* 
								
								هِي هونءَ ته پلَ جيڏِي! 
								
								تون نانهه ته ڄَڻ آهي اڄ راتِ اَزلَ جيڏِي! 
								
								* 
								
								اِئن ساڙَ سَڙِي ويندين! 
								
								ڪا لهس نه تو ايندِي جنهن وقت لَڙِي ويندين. 
								
								* 
								
								هُئو ڪَمُ ته چوراڻو، 
								
								راڻو به هيو راڻو، مومل نه ڪَيو ماڻو! 
								
								* 
								
								  
								
								تو ڇا نه چڱو ڳايو! 
								
								اِئن 
								ڳاءِ نه لوڙائو، آ چنڊ لَهِي آيو. 
								
								* 
								
								تون ڏانهن ڪڏهن گهُورِي، 
								
								ڪيڏو نه ڏِٺو ماضِي، مون آهه آکيون پُوري! 
								
								* 
								
								ڪِٿ رات سَکِي هوندينءَ، 
								
								ڪو ڪئتُ نه تون ڪَنهن وَٽ پيار پَکي هوندينءَ! 
								
								* 
								
								تقدير ته ڪا نه آهين؟ 
								
								جي آنءُ نه هان رانجهو، تون هِيرَ ته ڪا نه آهين! 
								
								* 
								
								مون ڀَڳو، ڀَڳو کوڙو، 
								
								چاندنيءَ ۾ پيارو ڪيترو لڳو جوڙو! 
								
								* 
								
								
								
								
								(وڌيڪ پڙهو)  |