|
|
|
|
|
|
|
*
سچل ٿو ڳولي،
درازا جي دز ۾
نانڪ يوسف کي.
*
آءُ درازا هَل!
تنهنجا سارا مولوي
منهنجو هڪ سَچَلُ!
*
تنهنجو منهنجو ٺاههُ،
جي تو سچل سنگتي
۽ مون بلي شاههُ.
*
ماري ٿو مارٖي،
جهڙا سنڌوءَ تي پکي
تهڙا راوِيءَ تي.
*
هاڻي سڀ باتيون،
هو گيتا ۽ راج
سان
لنڊن جون راتيون!
*
مون کي سڀ ڪجهه ياد،
توکي ٺاهيو ميڻ مان
ڄڻ مادام تُسادِ!
*
مون مَنُ مڇلي گهرُ،
رنگبرنگي سمرتيون
تارِ هجي يا ترُ!
*
آءٌ ابو سينا،
هوٽل، وڊُڪا، رات جو
روسِي ارِينا.
*
چڱو گل رخسار!
مون جهڙا ٻيا نَر سوين
تو جهڙي ڪا نار؟
*
ڄڻ مون جهڙو دَر،
هي جو لينن گراڊ ۾
دوستو وسڪيءَ
گهر.
*
پنهنجو روسي نانءُ،
مائڪو وسڪي
چؤنڪ تي
پڙهان پيو آنءُ.
*
ساڳا اوسيئڙا،
منهنجي ڇاتيءَ ۾ هُئي
پُشڪن جي پيڙا.
*
پشڪن
جو پيالو،
خالي؟ جنهن جي ڳيت سان
ايڏو اُجالو!
*
نيوا
ٿي چمڪي،
ڪٿ هو پُشڪن جون اکيون
جن ۾ جَرُ جِهمڪي؟
*
او منهنجي تقدير!
ڏس ته هيءَ آهه سمالني
ماڻهوءَ جي تدبير.
*
ڦاسيءَ کاڌل سُوٽَ،
۽ قيدين جون جيل ۾
پيرڪڙيون ۽ بوٽَ.
*
پيارا لرمنتوف!
موت ته مون ليءِ راند هو
هي مون ڪهڙو خوف؟
*
هيءَ قريب المرگ ...
هٿ ۾ مئني فيسٽو ...
روزالڪسمبرگ!
*
ڇا ڇا موت جهپيا،
ڏاٽي ڪيڏا ڏيهه ۾
ڳاڙها ڳاٽ ڪَپيا
*
ساڳي جوشَ جنُونَ،
ٻيهر ٿيڻي ناهه ڇا
هو پئرس ڪميون؟
*
ليکيندين ڇا ۾،
منهنجو خون وهيو هُيو
بارسيلونا
۾.
*
منهنجا ننڍا ڀاءُ،
چِڪي پيو لورڪا
مون مان تنهنجو گهاءُ!
*
ترڪيءَ اندر آنءُ،
وٺي سگهان ڪونه ٿو
ناظم حڪمت نانءُ!
*
آءٌ نه اڪيلو،
پبلو
ڪالهه ڇڏي ويو
دنيا جو ميلو.
*
سڀڪجهه پائي تنگِ،
هي تُرڪي ۾ بائرن
جنگ نه هن جي جنگ!
*
سامي سُرت: سُجان،
ويا ويراڳي نڪري
ڪَلَ پئي ڪنهن ڪانه.
*
سامي سُرتِ سُجان،
ورتائون ويرانيون
ڇڏي ماڳَ مَڪان.
*
سامي سُرتِ سُجان،
اڄ تائين اتهاس جي
اکين جا ارمان.
*
سامي سُرتِ سجان،
گونجَ ڏئي ويا گيت کي
ڇپر جي ڇا ڇا نه!
*
سامي سُرتِ سُجان،
نِتُ نِتُ راهه نهاريان
موٽي اچن مانَ!
*
اَڳُ نه ڏيَن عام،
لِڪا گهُمن لوڪَ ۾
وڳهه جا وريامَ.
*
ڪَٽڪ ڪارونڀارَ،
لِڪا گهمن لوڪَ ۾
ڀوُڻيـٖـن
نه ڀُڻڪارَ.
*
ويجها نه وڻڪارَ،
لِڪا گهمَن لوڪ ۾
واسيا جِن ولهارَ.
*
ڇَپر نه ڇاٽار،
لِڪا گهُمن لوڪَ ۾
هو جيڪيٖ
هُٻڪارَ.
*
ڪارونڀار ڪَڪَر،
لِڪا گهُمن لوڪَ ۾
جيسين بَرسن بَرَ.
*
جُهڙڦُڙ جهورَ جهڪور،
لِڪا گهُمن لوڪَ ۾
هو ماڻهو جي مور.
*
سنگهارَن تي سوڙَهه،
لِڪا گهُمن لوڪَ ۾
ڀانءِ ته ڪوڙِهي ڪوڙهه.
*
گونگو تن جو گَسُ،
لڪا گهُمن لوڪَ ۾
وٺي ناريٖ
نَسُ.
*
کَڻي کاهِڙَ کٽَ،
لڪا گهمن لوڪَ ۾
ماڳُ ڪري وِيا مٽ.
*
ڏؤنرا نه ڏارَن،
اسين مُسافر اُڃ ۾
وَسَ نه ولهارَن
*
آيو سِجُ مٿان،
اسين مسافر اُڃَ ۾
ڌرتي ٽامي جان.
*
اڳتي ڪارا اَڪَ،
اسين مسافر اُڃَ ۾
جهَٽون ڏئي جهَڪَ.
*
کوريٖ
۾ کاڻا،
اسين مسافر اُڃَ ۾
ڀِٽُن نه ڀاڻا.
*
ٽاڻو ڪيئن ٽَري؟
اسين مسافر اُڃَ ۾
کائَڙ کُوههَ پَري.
*
هرڪو خواب سرابُ،
اسين مسافر اُڃَ ۾
اکين آرتو آبُ
*
ڪاڇـٖـي
نه ڪَرها،
اسين مسافر اُڃَ ۾
اڳي کان اَرها.
*
مِرون تاڙن ماههُ،
اسين مسافر اُڃَ ۾
رِڻَن ۾ رانڀاههُ.
*
سُڃ به اهڙي سُڃَ،
اسين مسافر اُڃَ ۾
اوتيو پيئون اُڃ.
*
کنوڻين نه کيڪارَ،
اسين مسافر اُڃَ ۾
ڇَپر ڪا ڇاٽَار!
*
اَڙين جا آڌَرَ،
اسين مسافر اُڃَ ۾
ڇَڏ ڪـٖـي
ڇيڪُ ڇَمَرَ!
*
ڪارونڀار ڪَڪَرَ!
اسين مسافر اُڃَ ۾
ٿاڌليون ڪي ٿَرَ!
*
پَلر ڪا پالوٽَ!
اسين مسافر اُڃَ ۾
متان کائون موٽَ!
(وڌيڪ پڙهو) |
|
نئون
صفحو --
ڪتاب جو ٽائيٽل صفحو
--گذريل صفحو
ٻيا صفحا
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
هوم پيج
--
لائبريري
ڪئٽلاگ |
|
|
