| 
					
					 | 
					
					
						
							
								| 
								 | 
							 
							
								
					
						
							
								| 
								
								 | 
							 
							
								| 
								 
								
								  
								
								
								  
								
								
								  
								
								
								* 
								
								
								  
								
								
								ٻه پر تترن جا، 
								
								
								وارِ اگر واري سگهين 
								
								
								وِيڇا مترن جا! 
								
								
								  
								
								
								* 
								
								
								  
								
								
								سڀ تي مينَهن وساءِ! 
								
								
								ٿر تي ٿاڌل ٿي وڃـٖـي 
								
								
								ڀرسان ڀُڄُ ڀڄاءِ! 
								
								
								  
								
								
								* 
								
								
								  
								
								
								هيڻو هانءُ نه ڪَرِ! 
								
								
								متان ڪرين ننڊڙي 
								
								
								گهوڙو ٻڌي گهرِ! 
								
								
								  
								
								
								* 
								
								
								  
								
								
								چاهيون نه چاهيون، 
								
								
								ٻرنديون رهنديون ٻاٽ ۾ 
								
								
								بيراڳين باهيون. 
								
								
								  
								
								
								  
								
								
								  
								
								
								* 
								
								
								  
								
								
								ٽِلَڻَ جا ٽاڻا، 
								
								
								ڪير کڻِي ويو پاڻ سان 
								
								
								ڀٽاريون ڀاڻا! 
								
								
								  
								
								
								* 
								
								
								  
								
								
								مون کان تون منڪر! 
								
								
								مون جنهن ڪاريءَ رات جي 
								
								
								مهٽيٖ 
								لاٿِي مَرُ! 
								
								
								  
								
								
								* 
								
								
								  
								
								
								پرَ کان چڱو پَرُ، 
								
								
								ٽُوههُ لڳو ٿي گدرو 
								
								
								ڳاڙهِي ڏسِي ڳَرُ! 
								
								
								  
								
								
								* 
								
								
								  
								
								
								جهوُڙا اوجهاٻا! 
								
								
								لِکيا تنهنجي ليک ۾ 
								
								
								ٿرن جا ٿاٖٻا! 
								
								
								  
								
								
								  
								
								
								  
								
								
								* 
								
								
								  
								
								
								وٽيءَ وهه پيان، 
								
								
								ڏِسي ڪنهن ڏي ڏُک مان 
								
								
								ڏوراپو نه ڏيان! 
								
								
								  
								
								
								* 
								
								
								  
								
								
								مَمتا پاتا پَرَ، 
								
								
								جڏهن منهن تي ماءُ جي 
								
								
								آئِي ڄَڻيءَ ڄَرَ. 
								
								
								  
								
								
								* 
								
								
								  
								
								
								مارو سي مٺڙا، 
								
								
								اَلا ڪيڏا ڏينهن مون 
								
								
								ڏيهِي نه ڏٺڙا! 
								
								
								  
								
								
								* 
								
								
								  
								
								
								ڇا جي اچين هاڻِ! 
								
								
								لهي ويندي اوچتو 
								
								
								لَڪن تان لالاڻِ- 
								
								
								  
								
								
								  
								
								
								* 
								
								
								  
								
								
								ڪارا ڪارونجهَر! 
								
								
								اَڄُ نه تارا اُڀَ ۾ 
								
								
								ڏياٽيون ڏونگرَ! 
								
								
								  
								
								
								* 
								
								
								  
								
								
								منهنجي جيءَ نه جَڪَ، 
								
								
								هونءَ به تنهنجي واٽَ ۾ 
								
								
								ڪيئي ڌوُڻا ڌَڪَ- 
								
								
								* 
								
								
								  
								
								
								راهون رولن ٿا، 
								
								
								وري وڻ ڀنڀور جا 
								
								
								ڪنهن کي ڦولن ٿا؟ 
								
								
								  
								
								
								* 
								
								
								  
								
								
								ڇيرين ڇمڪاروُن- 
								
								
								اُٺن ڳانا پَٽَ جا 
								
								
								موتين مَهاروُن. 
								
								
								  
								
								
								  
								
								
								* 
								
								
								  
								
								
								منهنجي ڏوُنگرَ ڏاتِ! 
								
								
								لڪَ گهڻو ئي لالُ ها 
								
								
								پر هُو جَتن ذاتِ! 
								
								
								  
								
								
								* 
								
								
								  
								
								
								اُڃَ نه جيسين اوجهَه، 
								
								
								هو جي راهي رُڃَ جا 
								
								
								روجههَ نه تيسين روجَهه! 
								
								
								  
								
								
								* 
								
								
								  
								
								
								ڀلا ڪَرِ ڪـٖـي 
								ڀالَ، 
								
								
								ميڙائي جا مينهڙا 
								
								
								وري وَسن شال! 
								
								
								  
								
								
								* 
								
								
								  
								
								
								ووڙيم ولهارون، 
								
								
								اَڄُ نه ڏکن واءُ ۾ 
								
								
								جهانگهين جهونگارون. 
								
								
								* 
								
								
								  
								
								
								سُمرڻي سوري، 
								
								
								آءٌ به ٿيان اڳڀَرو 
								
								
								تون به اچين اورٖي. 
								
								
								  
								
								
								* 
								
								
								  
								
								
								ساروُن ئي ساروُن، 
								
								
								وَلين جئن وَريو وڃن 
								
								
								تنهنجون نهارون! 
								
								
								  
								
								
								* 
								
								
								  
								
								
								توسان ساڳيو پَههُ، 
								
								
								هي منهنجو سُر سانولا 
								
								
								ڳالهه انهيءَ ۾ ڳَههُ. 
								
								
								  
								
								
								* 
								
								
								  
								
								
								ڀُلَ به اهڙڻ ڀُلَ! 
								
								
								چانگن چاريَءِ ايترا 
								
								
								روڙيو رتا گُلَ! 
								
								
								  
								
								
								  
								
								
								  
								
								
								* 
								
								
								  
								
								
								وَرِ وَرِ ٻُڌي ويڻَ، 
								
								
								ڇُٽڪي پيا ڇوههَ مان 
								
								
								ڪنهن جا نيهي نيڻَ 
								
								
								  
								
								
								* 
								
								
								  
								
								
								تو جا ڄڻِي ڄَرَ، 
								
								
								جلائي جبريل جا 
								
								
								پَئِي جيڪا پَرَ! 
								
								
								  
								
								
								* 
								
								
								  
								
								
								اَڄ به اُن کي پَرَ! 
								
								
								ڏات! وساڻي ناهه سا 
								
								
								تو جا ڄَڻي ڄَرَ. 
								
								
								  
								
								
								* 
								
								
								  
								
								
								ولهارن تي وَسَ، 
								
								
								ڏِسُ، ڏِس منهنجي ڏات جون 
								
								
								تَرايون ۽ تَسَ 
								
								
								  
								
								
								  
								
								
								* 
								
								
								  
								
								
								ڀلا ڀليرا! 
								
								
								اڃا تنهنجا اڳڀرو 
								
								
								سج لٿي پيرا. 
								
								
								  
								
								
								* 
								
								
								  
								
								
								وَٺُ نه ڪوسا نانوَ، 
								
								
								تنهنجو ڪم ڪنڀار جو 
								
								
								ڀَر، ڀَر ٿڌا ٿانوَ! 
								
								
								  
								
								
								* 
								
								
								  
								
								
								جوڙَ نئين جوڙيان، 
								
								
								ڏينهَنِ ٿڌِي ڇانَو ٿيان 
								
								
								راتين گُلَ روڙيان. 
								
								
								  
								
								
								* 
								
								
								  
								
								
								ڏاتِ مڱان ڏاتار، 
								
								
								ڪيڙي ڪَڻ رسائين 
								
								
								سڀ جا پالڻهارَ! 
								
								
								  
								
								
								  
								
								
								* 
								
								
								  
								
								
								اسان تو آهارَ! 
								
								
								ڏونگر ڏاري ٿو رکين 
								
								
								اَڙين جا آڌارَ! 
								
								
								  
								
								
								* 
								
								
								  
								
								
								توتي لَڄ لکن! 
								
								
								جهوپا جهورن اوڙڪون 
								
								
								پکا پنوهارَن. 
								
								
								  
								
								
								* 
								
								
								  
								
								
								اَٽل وتائون، 
								
								
								سِجُ تُراڙي ۾ وجهي 
								
								
								مون کي توريائون! 
								
								
								  
								
								
								* 
								
								
								  
								
								
								ناهيان ڌارَ اَبا! 
								
								
								روءُ نه منهنجي رَتُ تي 
								
								
								اکين ٺارَ اَبا! 
								
								
								  
								
								
								  
								
								
								  
								
								
								* 
								
								
								  
								
								
								جڏهن جنجهوڙيـٖـن! 
								
								
								توکي ماريِ موت جا 
								
								
								ڪوڙڪيون ڪوڙيـٖـن! 
								
								
								  
								
								
								* 
								
								
								  
								
								
								اسان ڇا آهيون؟ 
								
								
								ڪاريون راتيون، روهڙي 
								
								
								بيڪس جون باهيون. 
								
								
								  
								
								
								* 
								
								
								  
								
								
								مُرڪن نه مُرڪن، 
								
								
								ڏِسي صورت گهوٽَ جي 
								
								
								ڄاڃيئَڙا ڄَرڪن. 
								
								
								  
								
								
								* 
								
								
								  
								
								
								جنهن ۾ گذريءَ گونجَ، 
								
								
								پاڻ اسان ڏي پَٽ تي 
								
								
								اُڏري آئي ڪوُنج. 
								
								
								  
								
								
								  
								
								
								  
								
								
								* 
								
								
								  
								
								
								مون من اُڏاڻو، 
								
								
								مٿان تارا اُڀَ ۾ 
								
								
								واريءَ وڇاڻو. 
								
								
								  
								
								
								* 
								
								
								  
								
								
								سڪندر سارا، 
								
								
								نه مون جُتيءَ جيترا 
								
								
								دنيا جا دارا. 
								
								
								  
								
								
								* 
								
								
								  
								
								
								تاجَ ڪِيانيءَ جا، 
								
								
								تِڇُ تماشا سڀ هيا 
								
								
								آني جانيءَ جا. 
								
								
								  
								
								
								* 
								
								
								  
								
								
								گوليءَ جو ڌڌڪاءُ، 
								
								
								واهيرَن تان اُٿيا- 
								
								
								پکين جو پڙلاءُ. 
								
								
								  
								
								
								  
								
								
								* 
								
								
								  
								
								
								رُنا، ڪونه رُٺا، 
								
								
								وڇڙيِ مون ويجهو ٿيا 
								
								
								هُو جي ماڳَ مُٺا. 
								
								
								  
								
								
								* 
								
								
								  
								
								
								گِڙُندا رهيا گِهنڊَ، 
								
								
								لڏون لسَ لنگهي ويون 
								
								
								توکي اڃا ننڊ! 
								
								
								  
								
								
								* 
								
								
								  
								
								
								لَڄ به ڪا آيَءِ، 
								
								
								ڪَتڻُ سکينءَ ڪينڪي 
								
								
								پُوڻيون پِڃاَيءِ 
								
								
								  
								
								
								* 
								
								
								  
								
								
								چُٽـٖـي 
								اُڀَ نراڙُ، 
								
								
								پٿر هڻي وڄُ کي 
								
								
								پيو پاڙين ساڙُ! 
								
								
								  
								
								
								  
								
								
								  
								
								
								* 
								
								
								  
								
								
								تَڙَ تي ترڪين! 
								
								
								مان جو سَوَ سَرمست هان 
								
								
								تنهن کان ڇِرڪين ٿو؟ 
								
								
								  
								
								
								* 
								
								
								  
								
								
								لکيو لکڻهارَ، 
								
								
								قلم مون ڪياڙيءَ وهيو 
								
								
								تکو جئن تلوارَ. 
								
								
								  
								
								
								* 
								
								
								  
								
								
								ساجنُ سارو سُکَ، 
								
								
								پنهنجن جون پرکون لهي 
								
								
								ڏيئي ڏاڍا ڏُکَ. 
								
								
								  
								
								
								* 
								
								
								  
								
								
								ڏِسُ ته سيارٖي 
								سَاڙ، 
								
								
								ڪوهيڙي ۾ ويو ڇُپي 
								
								
								سڀ کان اڳ پهاڙُ! 
								
								
								  
								
								
								  
								
								
								  
								
								
								* 
								
								
								  
								
								
								اڳتي وڏو ڏيههُ، 
								
								
								اُڏر، اُڏر هنجڙا 
								
								
								سُڪـٖـي 
								سَر نَه ويههُ! 
								
								
								  
								
								
								* 
								
								
								  
								
								
								متان لهين سِجَ، 
								
								
								متان پوي راتڙي! 
								
								
								منهنجيءَ جهوليءَ ٻجَ.... 
								
								
								  
								
								
								* 
								
								
								
								(وڌيڪ پڙهو)  | 
							 
							
								| 
								 
								
								
								
								
								
								نئون 
								صفحو --  
								
								
								
								ڪتاب جو ٽائيٽل صفحو
								 
								
								--گذريل صفحو 
								
								
								ٻيا صفحا
								1
								2
								3
								4
								5
								6
								7
								8
								9
								10
								11
								12
								13
								14
								15
								16
								 
								
								
								هوم پيج 
								-- 
								
								
								
								لائبريري 
								ڪئٽلاگ  | 
							 
						 
					 
								 | 
							 
						 
					 
					 |