اڄ تائين مون ياد،

هوُ جا آهي بمبئيءَ

منهنجي حيدرآباد.

*

رَتُ رَتي مون قَطُ،

اڄ جو باربيڊوس* مان

آيو تنهنجو خط!

*

رستو ڪُهاڙو،

توڙي ٻنهي پاسئين

پرينءَ جو پاڙو.

*

سڀ ٿا ’ڪان‘ ’ڪان‘ ڪَن،

چَئهُ چَئُه ڪهڙي ڪانگ کي

منهنجا نيڻ سُجهن؟

*

سوچو سياڻا،

ڪيڏا اَڏيا ڪُن ۾

مَڇن مانڊاڻا!

*

ڪِن جي لاءِ لِيا؟

ويندا پرينءَ پار ڏي

ٻيڙا ئي ٻيا!

*

اَڄُ نه مون اوڏا،

ڪلهه جي ڪنڌيءَ ڪُڻڪيا

تَڙن تي توڏا.

*

آيل نه آيا!

ڪيڏيون تنوارون ڪيون

پتڻ پڇايا!

*

ڪهڙي ڏوههَ ڏَڪن؟

اڄ نه اُتر سامجهان

مَنَهن ماڙيچن!

*

رُڳو واريءَ ڍيرَ،

نه هُو راهي رُڃَ جا

نه هُو مِرگهه مٿيرَ!

*

رُڳو واريءَ ڍير،

نه ڪـٖـي اوٺي آئيا

نه ڪا ڇمڪي ڇيرَ!

*

ڪيڏي سُنَ سَويرَ!

نه سي راوَت روهه ۾

نه سو ڀُڻڪو ڀيـٖـرَ!

*

هِت نه پِريَن پيرُ،

کڻ ناتاريون ناکئا

ڪَنڌيءَ هاڻي ڪيرُ.

*

واريٖ وئي وِيرَ،

هُو جي کوها خواب جا

سارِ نه تن کي سِيرَ!

*

هُو ندن حياتي،

موٽي ميڙائو ڪندا

ڀُنءِ تنهنجا ڀاتي!

*

مَڌُ جي ماٽي کي،

آڌيءَ رات اُپَٽئين

جي چؤواٽي تي!

*

ڪئين ڍڪين وَڍٽَ،

هي جو لهندي سِجَ کي

ڦوڙائي جو ڦَٽُ!

*

سارُون ئي سارُون،

ٻُرن اندر ۾ اڃا

جهانگين جهُونگارُون.

*

ڏونگر نيٺ ڏَرَن،

سُڏڪن – ڏيئا سانت ۾

ٻُجهِي وَڌِ ٻَرن!

*

ٻُڌان ٿو آئون،

ڏئي ڏڍُ ٻلو نگڙن،

مُئيءَ جي ميائون!

*

ڌرتيءَ پُڇ گَسن،

گهوڙا وڳهه ڪوٽ جا

”دودا“ ”دودا“ ڪَن!

*

دودي جا ڌاڪا،

ٽينگر ٽهڪا ڪَن پيا

وَڏ ڦڙيٖ واڪا!

*

ڀُنءِ تي ٿا ڀيلين،

ڳُتيون ڳُتيرن جون

چوٽا چُوڙيلين.

*

ڪيٽيءَ جن سان ڏيٺِ،

ٻُڏا سي ٻيڙائتا

ڪاري ڇَمر هيٺِ.

*

گهوُر نه ساڳيو گهَٽُ،

روز نه گوريون گَج سان

ڳاڱين تي ڳاهٽُ!

*

وِچِ نه ايندو ويرُ،

پُسيءَ گلن اوڏڙو

مارُن سوا ڪيرُ!

*

اهو ڏينهن نه ڏُور،

مڙنديون ماکيءَ جون مکيون

انبن ايندو ٻُورُ!

*

تو جنهن سانوڻ سارَ،

گُڙِي گجِي آئيا

ڪَڪر ڪارونڀارَ.

*

هِيرَ گهُلي، هاڙهو،

سورج نڪري آئيو

ڳاڱين تي ڳاڙهو.

*

ڌرتي ماءُ مڃانءِ،

سانگي جي سَنمُکُ ڪرين

لڙڪن هارَ وِجهانءِ!

*

ڏاڍا ڏينهن پيا،

نيٺ اباڻا ڦَليا

آخر مينهن پيا.

*

ايءَ نه راڄَن ريت،

چارڻُ چاڙهي چيئِن تي

گاريون ڏيو گيت!

*

اُف! هي ڪچا ڪانَهن،

اُڀَ ڪَپي اوڙاهه مان

ڪَنڌيءَ پڳي ٻانَهن.

*

وَڃُ وَڃُ ويِرين وَٽِ،

واهڙ وچان نڪري

ٻاهر چِڪَ نه چَٽِ!

*

هيءُ جنهن ماسُ مِرُن،

ٻيءَ ڪنهن اهڙو ڏيهه ۾

ڀنڀو ڀيرُ ڀِرُن؟

*

ڏوٿِي نه ڏَهرن،

پانڌي ڪِن جي آسريٖ

ٿَر اندر ٿَهرن؟

*

ڪيڏي سُڃَ اَپار،

مون مَن ائين جئن روهه ۾

ڪُونجن جي ڪُڻڪارَ!

*

ڳهلڙيون ڳياڙيون!

۽ هو وڏيءَ وَسَ ۾

کنوڻ جون تاڙيون!

*

اُٿ! اُٿ! لاٿيءِ ٿَڪ؟

چوٽيون تارن ٽٻڪڙا

اڳتي اوچو لَڪ!

*

سدا نه رهندِي سڃ،

نيٺ ته ٿيندا کِير ٿَر

جبل مٿان جُڃَ!

*

مينهَن مانڊاڻا،

اَڏيو وري اوڏڙا

پکا پُراڻا!

*

هيءُ نه ڪانِئَر ڪاڄُ،

هي جو ريٽ رَت ۾

رَتو سارو راڄُ.

*

ڪيئن ڀَڄائن ڪانگَ،

وَڻ وَڻ تان ’ڪان‘ ’ڪان‘ ڪَريٖ

هِي جي نِهرا نانگَ؟

*

ڏِسُ نه چَريءَ چُڪَ،

ڪر ڪا دُعا سنڌ کي

کَڻُ ٻاجهارا ٻُڪ!

*

ڏِسُ، ڏِسُ سِجَ لٿـٖـي،

ميندي ڇا نه ملير جي

هنيم هٿن کي!

*

تو بن چاههُ نه چَسُ،

سُپنا منهنجي ساهه جا

تون جو هِيئيـٖـن هَسُ!

*

مون سي سيباڻا،

هو جي تارن ڇانوَ ۾

ڀِٽَن تي ڀاڻا!

*

(وڌيڪ پڙهو)

نئون صفحو --  ڪتاب جو ٽائيٽل صفحو --گذريل صفحو

ٻيا صفحا 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16
هوم پيج -- لائبريري ڪئٽلاگ